'Landgoederengordel rond Paterswolde weer een parel'

Het gaat om negen landgoederen, een grote groene buffer tussen de stad Groningen en Noord-Drenthe. Samen zijn ze goed voor honderden hectares bos en natuur, met vooral veel waterpartijen, die volgens oude kaarten uit de 18e eeuw weer in oorspronkelijke staat zijn teruggebracht.

In vroegere tijden trokken rijke Groningers uit de stad naar de bossen op de Drentse zandgronden, om daar hun eigen buitenplaatsen in te richten, met landhuizen, tuinen en vijverpartijen. Zo ontstonden de landgoederen als Vennebroek en De Braak. Deze waren vooral bestemd voor vooraanstaande stadjers die zomers de stinkende stad wilden ontvluchten.

Vanaf 2013 zijn Natuurmonumenten en stichting Het Drentse Landschap samen met particuliere landgoedeigenaren al bezig om de landgoederen in oude staat te herstellen. Deze week is de tweede en laatste fase begonnen. “Nog even de laatste puntjes op de i, en dan zijn we tegen de winter helemaal klaar. Dan is dit gebied weer een echte parel”, vertelt boswachter Bart Zwiers van Natuurmonumenten enthousiast.

In deze laatste fase plaatsen de natuureigenaren overal nog bankjes, worden jonge boompjes aangeplant, gaan er op verschillende plekken bolletjes de grond in van sneeuwklokjes, krokussen en narcissen. Aan de rand van landgoed De Braak wordt het slibdepot met uitgebaggerde vijverdrab gladgestreken en ondergeploegd, zodat er komend voorjaar weer pinksterbloemen en boterbloemen in het veld staan.

Maar zo enthousiast als boswachter Zwiers is over de metamorfose van onder meer Landgoed De Braak, zo onwennig reageren een paar vaste bezoeksters, die er al jaren hun hond uitlaten. “Ik vind het verschrikkelijk wat ze hebben gedaan. Ik zag vanaf hier altijd die dikke beuk daar verderop, maar nu hebben ze er allerlei nieuw groen spul voor geplant. Vreselijk. Waarom moet dat? Die beuk was voor mij echt een baken in het landschap. En dat baggerdepot, gaat dat wel goed komen?”

Ook vrijwilligster Mariëtte Hoogervorst, sinds 1986 voor Natuurmonumenten op landgoed De Braak actief, moet ‘nog flink wennen aan het hernieuwde historische beeld uit lang vervlogen tijden’. Het net geplaatste zitbankje vindt ze ‘prima’. Maar het kale uitzicht op de grote vijver, waarbij bomen en struiken op de oever moesten sneuvelen, daar is ze nog niet zo enthousiast over.

“Ik heb hier al heel wat voetstappen liggen. Maar zoals het was, vond ik het al mooi. En ik weet ook wel, dat je soms de boel even goed moet onderhouden, om het ook mooi te houden voor de komende generaties. Maar of ik dit nu echt beter vind? Nou nee, even wennen denk ik", besluit Hoogervorst.