'Zorg voor hoogbegaafde kinderen zoals Giel (8) moet beter'

Giel, haar zoon, is acht jaar en heeft een IQ van 145. De meeste kinderen van zijn leeftijd gaan naar groep 5. Hij doet al groep 7 en dat terwijl hij maar drie ochtenden in de week naar school gaat. "Ik zou willen dat het op school wat moeilijker wordt, het is nog steeds te makkelijk," zegt hij.

Hij heeft meer dan twee jaar thuis gezeten omdat hij was geschorst en er geen goede plek voor hem was te vinden. "Hij wilde rekenen en lezen en dat mocht niet. Hij moest knutselen, plakken, kleien en knippen. Dat uit zich dan in frustratie, dus in vervelend gedrag. Vervolgens wordt hij een stoorzender in de klas en gaan ze het in hele andere dingen zoeken. Niet in intelligentie," zegt Quist.

Larisa Quist huurde uiteindelijk zelf een orthopedagoog in die de hoogbegaafdheid kon vaststellen en nu krijgt Giel eindelijk onderwijs en zorg.

Volgens orthopedagoog Marieneke Ganzinga heeft zo'n 2,5 procent van de kinderen een IQ van boven de 130. In Drenthe gaat het om zo'n 1250 kinderen. "Deze kinderen zijn vaak perfectionistisch en faalangstig. Ze zijn zeer gevoelig voor sfeer, een klik met de leerkracht en soms ook voor geluid."

"Het zijn kinderen met een verhoogd gevoel voor rechtvaardigheid", vertelt Ganzinga. "Afspraken moeten worden nagekomen en dingen moeten eerlijk zijn", legt de orthopedagoog uit. "Ze hebben een kritische instelling, bijna op volwassen niveau. Ze zijn autonoom. Kinderen die graag gehoord willen worden. Dat wil ieder mens, maar bij hoogbegaafde kinderen is dat allemaal intenser en nadrukkelijker aanwezig," zegt Ganzinga.

Volgens haar moeten onderwijs en jeugdzorg beter samenwerken. De zorg legt volgens haar het probleem bij school neer en andersom. "Uiteindelijk is het meestal een geldkwestie," aldus Ganzinga.

"Hoogbegaafdheid is geen beperking en daarom is het lastig om de zorg vergoed te krijgen via een zogeheten persoonsgebonden budget," aldus Quist. Uiteindelijk is het toch gelukt door de medewerking van de gemeente Midden-Drenthe. Om de situatie te verbeteren wil Quist dat al in groep een of groep twee gescreend wordt op hoogbegaafdheid en dat er in iedere gemeente opvang komt voor deze kinderen.