Vrouw van boer Huizinga in Oekraïne zet zich vanuit Drenthe in voor het oorlogsgebied: 'Hulp nog hard nodig'

"Dat gaat eigenlijk nog steeds heel erg goed", vertelt ze, terwijl ze de mailbox doorspit. "We zijn continu bezig met inzamelen, spullen kopen om in Oekraïne te verdelen. Het is zeker heel hard nodig. Er zijn zoveel mensen hun baan kwijt, die steun nodig hebben. Zij worden via een partner van ons ondersteund met voedselpakketten en levensmiddelen. En wij ondersteunen de jongens aan het front. Niet met wapens, maar zij hebben ook levensmiddelen nodig. Maar ook generatoren, powerbanks, waterfilters en auto's."

Volgens Vierhout staan er nieuwe inzamelingsacties op stapel. "De bankrekening loopt wel weer leeg. Het is nu heel hard nodig om het offensief te ondersteunen. Er zijn bijvoorbeeld auto's nodig om soldaten aan het front te vervoeren. Maar er zijn ook bussen nodig om ze heen en weer te brengen, gewonden af te voeren. Voor dat soort dingen heb je veel geld nodig. Dan praten we over miljoenen euro's."

Vierhout laat foto's zien op haar laptop. "Kijk, hier staan ze met generatoren", laat ze zien. "Schoenen, powerbanks. Dit zijn gewoon vaders en zonen. Timmermannen bij wijze van spreken. Die nooit geambieerd hebben om het leger in te gaan. Je kunt je niet voorstellen hoe de omstandigheden zijn. En de kans is zo groot dat je overlijdt, die is echt heel reëel. Het is echt een slagveld. En als ze terugkomen, weet je niet hoe. Het is echt de hel."

Op ruim tweeduizend kilometer van Emmen runt haar man Kees Huizinga al twintig jaar het boerenbedrijf. Vierhout is gelijk nadat de oorlog uitbrak met hun twee dochters terug naar Nederland gegaan. Huizinga is inmiddels een bekende boer geworden, door onder meer zijn optredens in de media om de situatie in het land onder de aandacht te brengen. "Ongeveer 40 van onze 350 medewerkers zitten in het leger", laat hij aan RTV Drenthe weten. "Sommigen zijn opgeroepen, sommigen gaan vrijwillig. Er zit een heel aantal in de frontlinies, in de loopgraven. Er zijn laatst twee medewerkers gestorven, waarvan eentje volledig verdwenen is. We weten niet zeker of hij overleden is, maar daar gaat iedereen wel vanuit. Een andere medewerker is krijsgevangene gemaakt, die zit ergens in Rusland."

"Het is niet makkelijk voor de jongens", vervolgt Huizinga. "Ik heb vandaag nog contact met één van de jongens gehad. Onze achterbuurman is dat. Hij heeft nog wat paarden hier staan waar wij voor zorgen. Dan komt er weer een regen granaten over ze heen en denken ze: Wat doen we hier? Maar ze kunnen daar ook niet weg. Deze jongens verdienen absoluut volledige ondersteuning, van iedereen in Oekraïne en over de hele wereld eigenlijk."

Ook de komende tijd blijft het spannend op het gebied van voedsel, zegt het echtpaar. Oekraïne is normaal gesproken 's werelds grootste graanexporteur naar Afrika en het Midden-Oosten. De graandeal tussen Oekraïne en Rusland is onlangs met twee maanden verlengd, maar de situatie blijft onzeker. "Nu is het elke twee maanden de vraag of de Zwarte Zee open blijft. De Russen blijven het manipuleren, daar moet knalhard tegen opgetreden worden. Het blijft altijd onzeker en dat is precies wat de Russen willen", zegt Huizinga. "Maar je moet eigenlijk gewoon rustig blijven."

Er kan ook minder verbouwd worden, legt Vierhout uit. "In Argentinië is de oogst mislukt. En zolang de oorlog doorgaat, kan er ook minder verbouwd worden. Er is grond verloren gegaan. Het is moeilijker het land uit te krijgen. Het is een penibele situatie, de voedselveiligheid is continu in het gedrang."

"Het is niet allemaal zomaar weer opgebouwd, ook niet als de oorlog morgen afgelopen is. De velden die vol met mijnen liggen, zijn niet het jaar erop weer bebouwd. Het gaat veel tijd kosten om het weer op een oud niveau te krijgen."

Ondanks de onzekerheid, houden Emmeke Vierhout en Kees Huizinga moed. Sinds het uitbreken van de oorlog leeft het gezin apart van elkaar. In Emmen verblijven Vierhout en de twee dochters, Huizinga runt het bedrijf. "Het is saai, vervelend en niet leuk", aldus Vierhout. "Maar het was anders geweest als hij ook aan het front zou zitten. Dat is niet zo, hij zit niet in het bezette gebied. En we kunnen gewoon samen avondeten via Facetime. Dat zijn de zegeningen van de digitale wereld."

"Het is lastig, maar het is niet anders", vertelt Huizinga nuchter. Op het moment is hij via Roemenië onderweg naar Nederland. "Normaal deden we er 7 uur over van deur tot deur. Nu is dat 24 uur. We zien elkaar tijdens de schoolvakanties en we hebben gelukkig Skype en WhatsApp. Het was wel makkelijker geweest om bij elkaar te zijn, maar het is niet anders. Wij hebben het geluk dat we de vrijheid hebben om heen en weer te reizen. Het gaat eigenlijk best goed en het is niets in vergelijking met wat de jongens in de frontlinie meemaken."

Er is maar één optie om de oorlog te stoppen, zegt Vierhout. "Met de F16's vol de Russen eruit jagen. Dat is de enige, echte optie op dit moment. Ze moeten gewoon het land uit. Oekraïne zal dan ook stoppen, als de Russen zich terugtrekken is het klaar. De steun moet onvoorwaardelijk zijn, het is onze oorlog. Dat is het echt. Ik ben ook superblij als we horen dat de F16's komen."