De eerste indruk
17 mei 2011, 08:13 • 2 minuten leestijd
KA-BLAIN - Haïti valt niet in woorden te beschrijven. We vallen van de ene verbazing in de andere. In de hoofdstad zijn overal mensen. Ze leven in tentjes op straat of slapen in de goot.
De auto’s rijden er luid toeterend dwars doorheen.
De Haïtianen zijn erg vriendelijk en lopen met een grote glimlach rond. Tussen al deze donkere mensen voelen we ons heel erg blank en zijn we net een kermisattractie. De mensen staren ons aan alsof we heel bijzonder zijn.
De school van Marijke is een compleet andere wereld. Eén en al rust midden in de bergen omgeven door prachtige natuur. De medewerkers van de school komen ons meteen begroeten en ook de kindjes komen nieuwsgierig kijken. Een enkeling durft naar ons toe te komen en geeft een klein kusje op je wang. De jonge mannen zijn erg van me onder de indruk en zwaaien en knipogen alsof het een lieve lust is.
Op het terras van Marijke’s huis hebben we een prachtig uitzicht. We genieten van alles wat we zien. Aan het eind van de middag ontdek ik de eerste muggenbulten op mijn benen en trek ik, ondanks de warmte, een lange broek aan en stop ik de broekspijpen in mijn sokken. Welkom in Haïti.
Ineke Kemper
