Werkstraf geëist tegen postbezorgster die duizenden kaarten, brieven en pakjes achterhield

De vrouw hield tussen 2012 en november vorig jaar

achter.

Het OM wil ook dat ze 800 euro schadevergoeding betaalt aan een man uit Eelde die belangrijke post niet heeft ontvangen.

Heidanus omschreef zijn cliënte als een kwetsbare jonge vrouw. Vanaf 2009 werkte ze als postbezorgster in Eelde en Paterswolde, de eerste jaren zonder problemen. Totdat in 2012 haar oma overleed. Toen kreeg ze psychische, maar ook lichamelijk klachten. Terwijl ze naar eigen zeggen bij PostNL aangaf dat het niet ging, zei haar chef dat ze wel moest doorwerken omdat er geen vervanging voor haar was.

De vrouw heeft een moeilijke jeugd gehad, waarbij haar moeder het gezin verliet en haar vader haar mishandelde. Daarna woonde ze bij haar oma. “Die was als een moeder voor mij.” Na het overlijden van haar oma had ze voor haar gevoel niemand meer.

Ze kon haar werk niet meer aan. Naar eigen zeggen kreeg ze geregeld verkeerd gesorteerde post voor andere wijken. In plaats van die volgens de afspraak terug te sturen, stopte ze de postzakken weg op zolder en in haar schuurtje. “Ik stopte alles weg. Letterlijk. Maar mijn gevoelens stopte ik ook weg.” Ondertussen bracht de vrouw in haar eigen buurten wel dagelijkse de post rond. “Door de pijn in mijn knieën kon ik dan ’s avonds niet meer lopen.”

Door een aangifte van een man uit Eelde die post miste ontdekten medewerkers van PostNL in augustus ruim 2.500 niet bezorgde kaarten, brieven en pakketjes bij de vrouw thuis. “Ik heb toen niet gezegd dat ik nog veel meer had. Dat durfde ik niet”, aldus de vrouw. In november biechtte ze dat op aan haar tante. Op 10 november werden nog eens bijna 13.500 poststukken gevonden en werd de vrouw opgepakt. “Ik had niet door dat het zoveel was”, zei ze in de rechtszaal.

PostNL ontsloeg haar. Volgens het OM had de vrouw in de drie jaar dat ze post achterhield heel goed in de gaten dat dat niet kon en deed ze het met opzet. Advocaat Heidanus stelde dat ze ‘volkomen overvraagd was’. Hij vindt dat geen sprake was van opzet en dat PostNL de vrouw heeft laten zitten. “PostNL erkent zijn eigen rol niet. Daar hadden ze de affaire liever in de doofpot gestopt.” Tekenend voor de hele situatie noemde Heidanus de ontslagbrief, die de vrouw pas na een half jaar ontving, omdat hij verkeerd was bezorgd.

Heidanus vindt dat zijn cliënte niet strafbaar is vanwege haar psychische problemen. Ook citeerde hij uit de afscheidsbrief die de vrouw in augustus schreef. De vrouw wilde een einde aan haar leven maken. Inmiddels heeft ze psychische hulp en ander werk. Ze schaamt zich naar eigen zeggen diep voor wat ze gedaan heeft.

Op 29 maart doet de rechtbank uitspraak.