Naoberschap in lokale uitvaart staat op lijst cultureel erfgoed

Als er vroeger iemand overleed, werd alles door de naobers, de buren, geregeld. De overledene werd gewassen en aangekleed, er ging iemand het dorp door om het overlijden bekend te maken, de lokale timmerman maakte een kist, en de uitvaart werd geregeld.

Zo'n honderd jaar geleden werd dat langzaamaan steeds professioneler. Maar in de besturen van de lokale uitvaartvereningen zitten nog steeds vrijwilligers die uit het dorp komen. "Ik vind het een hele eer", zegt Jans Visscher van uitvaartvereniging Laatste Eer in Hoogersmilde.

"Dat houdt in dat men van rijkswege inziet dat uitvaartverenigingen in Drenthe, Friesland Groningen en Twente en Overijssel heel belangrijk zijn geweest voor de gemeenschap."

De uitvaartvereniging in Hoogersmilde merkt niet direct iets van de plaatsing op de lijst van het immaterieel cultureel erfgoed. Maar organisatie Nardus heeft wel een aantal toezeggingen gedaan.

"Ze willen meer bekendheid geven aan uitvaartverenigingen en het werk wat ze doen. Ze ondersteunen bij acties en open dagen en het organiseren van lichtjesdagen zodat meer mensen bekend raken met het werk en het werkveld", zegt Aletta van Goor van Laatste Eer.