Jongeren spelen mee in oorlogsvoorstelling: 'Dit verhaal moet levend blijven'

Zij vertellen de verhalen van oudere mensen, die ten tijde van de Tweede Wereldoorlog vlakbij Kamp Westerbork woonden. De jonge verhalenvertellers wonen nu zelf vlakbij het kamp. Dezelfde omgeving, een wereld van verschil.

Wat zagen de buren van Kamp Westerbork ten tijde van de oorlog? De 86-jarige Hobe Smeenge uit Eleveld woonde naast de spoorrails. "Elke dinsdag kwam de trein langs met de Joden. Wij hadden drie Joden bij ons aan het werk op de boerderij. Een van hen keek de trein na en zei: die komen nooit meer terug", vertelt hij aan vier jonge toehoorders.

Twee generaties later en een wereld van verschil. "Ik vind het heel bijzonder dat wij nu aan de slag mogen met het verhaal van meneer Smeenge", legt de 18-jarige Melanie Barelds uit. "We hebben het zelf niet meegemaakt. Als een ooggetuige dit vertelt, komt het zo dichtbij. Ik heb er nu echt een beeld bij. Dit verhaal moet levend blijven, ook voor de volgende generaties."

Mariette Berbee neemt de productie van het theaterstuk op zich. Het oefenen met de jongeren vindt telkens plaats in Herinneringscentrum Kamp Westerbork. "De betrokkenheid van de jongeren neemt toe door de verhalen van de overlevenden. Ze raken verbonden met dat wat ze uiteindelijk gaan spelen. Er zijn jongeren die in het begin aangeven dat ze niet zoveel met de oorlog hebben, maar na afloop zie je de verandering."