Djammen: De ouderwetse country in een nieuw jasje van Timo de Jong

"We zijn hier omdat ik heb opgetreden tijdens de Elfstedentocht op de fiets, bij een stempelpunt", vertelt De Jong. In een café aan de route van de alternatieve Elfstedentocht heeft hij zijn country gespeeld.

"Vroeger had ik een herriebandje", vertelt De Jong, maar toen de wilde haren er wat afgingen, werd ook de muziek rustiger. Country moest het worden. "Tegenwoordig voornamelijk de jaren zestig-country, dus niet van die hele vieze gelikte country van tegenwoordig", antwoordt de muzikant uit Meppel, op de vraag wat hij graag luistert. "Het is vrij pure muziek, dus het trekt zich weinig aan van trends en hypes."

"Je kunt het zo diep en oppervlakkig houden als je maar wilt", vertelt De Jong. "Dus het ene liedje kan over een wereldverbeterend onderwerp gaan. Het volgende liedje kan gewoon gaan over dat je liefje je verlaten heeft en dat vind ik wel fijn. Dus het heeft eigenlijk nog heel veel vrijheid binnen het genre."

Ook zijn eigen liedjes gaan over die thema's. "Liefjes die mij hebben verlaten of liefjes die ik verlaat. Het is lichtelijk uit mijn leven gegrepen, maar niet altijd."

"Ik vind publieksinteractie altijd heel leuk. Dus dat mensen een beetje reageren op wat ik doe en zeg en zing. Ik ga niet ontkennen: het is natuurlijk leuk als mensen naar je luisteren", zegt de Jong. "Volgens mij heb ik niet een podiumpersoonlijkheid of iets in die richting. Timo de Jong loopt gewoon het podium op en Timo de Jong loopt het podium weer af. Nee, het is echt een soort van gezamenlijke gezelligheid en als dat met mijn muziek gebeurt: graag!"

"Ik leef op dit moment van de muziek, maar ik leef nét van de muziek. Dus ik zou het heel leuk vinden om wat ik nu doe, om dat vaster te hebben, met meer zekerheid. Dus nog meer optredens, steeds beter worden en steeds betere liedjes uitbrengen. Dat is het voornamelijk denk ik", besluit hij.