Handbalster Merel Freriks: Het is hier lekker beuken en goed aanpakken

Ondanks dat Freriks in Nederland bekend staat als een fysiek sterke cirkelloopster moest ze in Duitsland toch even wennen. "Ik moest echt heel veel moeite doen om tijdens een training op doel te schieten of een bal te krijgen. Maar dat gaat nu een stuk makkelijker. Dat geeft ook wel een lekker gevoel dat ik vooruit ben gegaan. De mentaliteit is hier echt lekker beuken en goed aanpakken"

Freriks groeide op in Borger en begon daar op haar vijfde met handbal. Op haar twaalfde stroomde ze door naar E&O in Emmen waar ze vijf seizoenen eredivisie speelde. Via de Handbalacademie op Papendal kwam ze in Duitsland terecht.

"Ik was natuurlijk best wel verwend dat ik altijd zestig minuten speelde. Ik had me erop ingesteld dat ik nu op de bank zou beginnen en niet zoveel zou spelen. Maar zo wil ik ook m'n stapjes omhoog maken en het hoort er natuurlijk bij", zegt Freriks.

Oud-Duits-international en de trainster van de Bensheim-Auerbach Flames; Heike Ahlgrimm is erg te spreken over haar Drentse aanwinst. "Ze heeft de goede lengte. Ze is technisch goed en kan veel met één hand. Ze heeft een goed gevoel voor handbal. Ze weet precies hoe ze moet lopen zowel in de aanval als de verdediging. Ze is een rustige speelster die wel vecht. Ze kan misschien nog wat meer emotie tonen in het veld. Maar dat komt ook omdat ze nog jong is. Dat komt vanzelf wel."

Tijdens haar periode op Papendal kon ze al voorzichtig wennen om op eigen benen te staan. "Daar woon je met nog 25 andere meiden, maar wel zonder je ouders en je familie. En dan ga je in het weekend wel weer naar huis. Nu woon ik helemaal alleen en moet ik koken, boodschappen doen en m'n huisje schoonmaken. Daar moest ik wel aan wennen."

In de buurdorpen Bensheim-Auerbach worden de handbalsters intensief gevolgd door de inwoners. "Het is een dorpje; iedereen kent het. Er komen altijd wel duizend mensen naar een wedstrijd. Af en toe word je op straat of in de sportschool aangesproken over hoe het gaat en dat we echt moeten gaan winnen. Maar het geeft ook wel een goed gevoel dat iemand je herkent en dat ze zo meeleven met de sport."

Freriks heeft in Duitsland een zogenoemde 'mini-job' van 12 uur. Verder richt ze zich vooral op handbal. "Ik doe krachttraining en zaaltraining en ik doe alles rustig aan. Maar het is wel even wennen. Bij de Handbalacademie had je altijd wat te doen en leefde ik van dag tot dag. En nu moet ik wel eens nadenken wat ik ga doen. Maar ik geniet er ook van hoor", besluit Freriks.