Woonzorghuis kan terugkeren in Annen, maar wil Zorg Anders dat wel?

"Het heeft nogal wat voeten in de aarde gehad", verzucht Verbree, wanneer hij de afgelopen jaren in vogelvlucht heeft doorgenomen. Verbree bond met zijn Zorg Anders een hevige strijd aan met gemeente en omwonenden, in de hoop een woonzorghuis voor kinderen met jeugdtrauma's en hechtingsproblemen in Annen te houden. Hoewel omwonenden aanvankelijk weinig problemen met het woonzorghuis leken te hebben, kwam de buurt op den duur in opstand tegen de woonvorm. Hoofdreden zou (geluids)overlast zijn.

Verbree was verbaasd over de plotselinge tegenstand van omwonenden. "We hadden nooit iets gehoord over geluidsoverlast. Daarvoor is men niet naar ons toe gekomen", zegt hij. Op een bewonersbijeenkomst werd Verbree, zelf woonachtig in Annen, voor leugenaar uitgemaakt. "Het was heel heftig. Mijn vrouw en ik zijn daarop weggegaan. De eigenaar van het pand waarin de kinderen woonden vertelde later dat het gesprek met de buurt verder goed verliep. Er zou zelfs mogelijk ruimte zijn om pubers in de woning te krijgen en dan de kinderen te verplaatsen."

Een week later werd de vergunningsaanvraag van Zorg Anders echter afgewezen. Opmerkelijk, want een ambtenaar had Verbree eerder toegezegd dat het met die vergunning 'wel goed zou komen'. "In een brief vooraf werden we aangespoord door de gemeente Aa en Hunze om een vergunningaanvraag te doen. We zouden al voldoen aan de verschillende eisen die worden gesteld, zo viel er te lezen", herinnert Verbree zich. "Maar de vergunning werd afgewezen, omdat buren teveel overlast zouden ervaren. Dat vonden wij zwaar aangezet."

In de zomer van 2018 stapte Zorg Anders naar de onafhankelijke bezwarencommissie van de gemeente. Deze stelde de gemeente in het gelijk. Even later zou ook de rechtbank de kant van de gemeente Aa en Hunze kiezen. Hoewel Zorg Anders het er niet bij liet zitten en een gang naar de Raad van State voorbereidde, werd er wél werk gemaakt van een nieuw onderkomen voor de kinderen die in Annen woonden.

Met behulp van Het Drentse Landschap werd er in Nieuw Annerveen een nieuw onderkomen gevonden. Op 1 juli 2020 namen de vijf kinderen die eerder in Annen woonden, daar hun intrek.

In oktober 2020 stelde de Raad van State Zorg Anders in het gelijk. De bezwaren van omwonenden werden niet gegrond verklaard en ook de gemeente Aa en Hunze kreeg flinke verwijten voor de kiezen. Zo zou zij te weinig onderzoek hebben gedaan naar de klachten en de daadwerkelijke situatie rondom het woonzorghuis. Ook de toezegging van de gemeente werd in de uitspraak meegenomen.

"De Raad van State oordeelde dat de gemeente óf een vergunning moest verlenen, óf alle proceskosten diende te betalen", aldus Verbree. "Uiteindelijk ben ik pas twee maanden later, in december, gebeld door wethouder Henk Heijerman. Hij bood zijn excuses aan voor het doorlopen traject én voor het late bellen. Vervolgens legde hij uit dat wij een vergunning konden krijgen, maar dat er dan wel planschade bij kwam kijken."

De vraag is nu hoe het verder gaat met het thuis van deze vijf kinderen. "We weten nog niet of we terug willen naar het Borckerveld, want op zich zitten de kinderen goed in Nieuw-Annerveen", zegt Verbree. "Daarover willen we ook in gesprek met de buurt. Het is nooit onze bedoeling geweest om mensen tegen ons in het harnas te jagen, maar deze kwestie werd op den duur heel persoonlijk. Dat heeft nogal wat impact op een relatief klein dorp. Dat heb ik aan den lijve ondervonden wanneer ik in de supermarkt liep."

Een terugkeer van het woonzorghuis naar Annen is dan ook afhankelijk van de gesprekken met de buurt. "We willen weer met elkaar om tafel. De strijdbijl begraven en kijken naar de mogelijkheden. Misschien zouden we een andere doelgroep hier kunnen vestigen", denkt Verbree hardop. "Of we een schadevergoeding van de gemeente Aa en Hunze verlangen, weten we nog niet. Het heeft al met al veel tijd en geld gekost, maar we weten ook dat gemeenten het in deze tijd niet makkelijk hebben. Aan de andere kant zijn we zo raar behandeld, dat een schadevergoeding misschien wel op zijn plaats is. We laten het nog even bezinken."