Oes Bedrief: van het dak naar de kachel met de familie Mijnders

Geboren en getogen Zeijerlingen zullen het pand van Mijnders vooral kennen als café Kregel, waar menigeen met wat borreltjes het licht van de vroege morgenzon boven de bar uit heeft zien komen. Toen de familie Mijnders het gebouw kocht, was het al een poos geen drinkhuis meer.

Voordat er haarden stonden, was het ook nog een kinderdagverblijf. "Ja, er moest aardig wat gebeuren voordat we erin konden", vertelt Tinie Mijnders, samen met haar man Jan eigenaar van Mijnders Haarden. "Maar de mooie oude houten bar hebben we voor een deel laten staan, als toonbank."

De vader van Jan, met dezelfde voornaam, bezat een goedlopend schoonmaakbedrijf met zo'n veertig personeelsleden. Hij liet zich inhuren door bedrijven of scholen om hun gebouwen er superstrak uit te laten zien. "Helaas kwam er aan het einde van de jaren zeventig een grote crisis. De klanten van mijn vader, zoals de Albert Heijn, moesten daardoor bezuinigen en dat deden ze door de schoonmaak niet meer uit te besteden", vertelt Jan.

Van drie keer in de week vloeren boenen in de supermarkt, ging dat naar één keer in de week en dat begon het bedrijf te merken in de portemonnee. Hij besloot het over een totaal andere boeg te gooien, verkocht zijn schoonmaakbedrijf en ging schoorstenen vegen. Samen met zijn tienerzoon Jan. "Op mijn zeventiende veegde ik mijn eerste schoorsteen en dat heb ik uiteindelijk zo'n veertig jaar gedaan. In heel Noord-Nederland. Het ging zo goed, dat ik in 1986 een deel van het bedrijf waar ik werkte overnam."

Jan veegde menig schoorsteen in Drenthe, Friesland en Groningen, bij allerlei soorten mensen. "Ik kwam in huizen waar je van tevoren de schoenen moest uittrekken om de vloer niet vies te maken, tot aan woningen waar het zo'n troep was dat ik achteraf blij was als ik weer weg kon. Maar het mooiste was: je kwam overal, want iedereen had een schoorsteen."

Een van de meest memorabele schoorstenen die Jan veegde was die van Hans Wiegel, minister van Binnenlandse Zaken in het eerste kabinet van premier Dries van Agt. Na zijn loopbaan in de Tweede Kamer werd Wiegel commissaris van de Koningin van Friesland en in die periode kwam Jan voor het eerst bij hem over de vloer. "Bijna niemand mocht zijn privénummer hebben en de meesten moesten via zijn secretaresse bellen, maar ik had dat nummer wel. Als ik daar was praatten we over van alles, behalve over de politiek", lacht Jan.

Schoorsteenvegen is zwaar werk en Jan kreeg steeds meer last van zijn rug, maar stoppen wilde hij nog niet. In 2016 opende hij in Zeijen een haarden- en kachelbedrijf en in 2019 stopte hij helemaal met het veegwerk. Zoon Arjan kwam, net als Jan jaren geleden zelf deed, bij zijn vader in de zaak werken. Zo'n 75 verschillende soorten kachels staan keurig uitgestald in de voormalige gelagkamer van café Kregel. Traditionele houthaarden, sfeerhaarden en gloednieuwe elektrische haarden zijn er te koop.

Waar Jan er vooral wil zijn met zijn handen, is Arjan het gezicht van de verkoopafdeling. Technisch is hij zelf niet - hij studeerde een tijd om bakker te worden - maar dat verkopen ligt hem wel. "In onze showroom kunnen mensen zelf kijken welke soort haard ze willen. Er zijn zo veel verschillende soorten en iedereen wil weer iets anders."

Dat mensen zich steeds bewuster worden betekent ook dat de haarden- en kachelwereld zich daaraan aanpast. Niet iedereen wil meer stapels hout verbranden voor warmte, uit vrees voor fijnstof. Maar niet elke houtkachel stoot even veel rook uit, vertelt Arjan. "Fabrikanten maken de kachels steeds milieuvriendelijker en ze zijn allemaal voorzien van een energielabel. De manier van stoken verandert ook, maar dat is niets nieuws. Wie gebruikt er nog kolen?"

Arjan demonstreert één van de nieuwere snufjes: een haard die je niet meer aan hoeft te steken met vuur, maar gewoon met een druk op een tablet. "Daar heb je tegenwoordig geen lucifers meer voor nodig. Met een druk op de knop krijgt de haard een signaal en wordt met behulp van gas het vuur ontstoken", zegt Arjan uit.

Het meer dan veertig jaar oude familiebedrijf gaat dus ook met de tijd mee en daarom is Jan extra blij dat zijn zoon bij hem in de zaak is gekomen. Jan: "We doen tegenwoordig veel via internet. Mensen zoeken daar hun kachel uit, helemaal tijdens de coronatijd. En met computers is Arjan gewoon een stuk handiger. Laat mij maar lekker met de kachels bezig."