Oes Bedrief: gebroeders Liewes zijn traditiegetrouw de motor van autozaak

"Hier is het allemaal begonnen. Op deze plek stonden twee benzinepompen, hierachter was de garage en dit was de showroom." Wim Liewes staat voor een woning aan de Hoofdstraat in Tolbert, de geboorteplaats van zijn bedrijf. Samen met zijn vrouw Jelleke is hij tientallen jaren eigenaar geweest van Liewes Roden. Er is in Tolbert nauwelijks nog iets van te zien, maar ooit was het hier jarenlang een komen en gaan van mensen die iets aan hun auto mankeerden.

Het was Wims grootvader Koert Liewes die in 1924 voor het eerst de sleutel in het contact van het familiebedrijf stak. Hij begon bijna honderd jaar geleden met een landbouwsmederij in het pand in Tolbert. Nederlandse boeren hadden vlak na de Eerste Wereldoorlog kennis gemaakt met de trekker: een nieuwe uitvinding uit de Verenigde Staten, die hun werk een stuk gemakkelijker maakte. De werktuigen die achter de trekker hingen, zoals maaimachines, hadden onderdelen nodig en daar zag opa Koert wel brood in.

Vlak na de Tweede Wereldoorlog kwamen Koerts zonen Hendrik en Koert junior in de zaak van hun vader werken en al gauw breidde het bedrijf uit met de verkoop van fietsen, motoren en landbouwvoertuigen. Na enkele jaren kwamen daar de eerste automobielen bij en daar zat toekomst in. Gaandeweg verdwenen de motoren, fietsen en landbouwvoertuigen naar de achtergrond, tot de focus volledig op de auto's kwam te liggen.

Die verkoop ging zo goed dat de garage in Tolbert in de jaren '70 snel te klein werd. "In 1979 hebben we daarom ons tweede filiaal geopend aan de Ceintuurbaar Noord in Roden. Daar groeiden we uit tot het bedrijf dat we nu hebben. Iedereen in de omgeving kent ons inmiddels, vooral als Opel Liewes, terwijl dat niet onze officiële bedrijfsnaam is", vertelt Wim. Vanwege de centrumuitbreiding van Tolbert besloot de familie om de beginvestiging te sluiten en helemaal verder te gaan in Roden.

De dagelijkse leiding is inmiddels in handen van de vierde generatie van de familie Liewes. De broers Hendrik en Laurens namen dit jaar de aandelen van hun vader over en zwaaien nu de scepter over het bekende autobedrijf. Daarmee zetten ze een bijzondere traditie voort. Wim: "Het leuke aan ons familiebedrijf is dat mijn opa twee zonen had, mijn vader en mijn oom, die het bedrijf overnamen. Mijn vader heeft ook twee zonen, ik en mijn broer, die ermee verder zijn gegaan. En zelf heb ik ook twee zonen die mij nu opvolgen."

De showroom, waar rijen blinkende auto's staan te wachten op een nieuw eigenaar, is het domein van Hendrik, Maar echt auto's verkopen aan spontaan binnenlopende klanten doet hij nauwelijks nog. "De functie van de showroom is anders dan jaren geleden. Vroeger was dat het beginpunt voor mensen die op zoek waren naar een auto. Ze kwamen kijken wat er stond en of dat voldeed aan wat ze wilden hebben", vertelt Hendrik.

Inmiddels zitten die klanten steeds vaker achter het computerscherm en komen aanvragen voor het kopen of leasen van een auto digitaal binnen. "Onze website heeft de rol van de showroom overgenomen en is ontzettend belangrijk", legt Hendrik uit, terwijl hij door de homepage scrolt. "Op internet bekijken klanten nu welke auto ze willen en pas later komen ze hem bekijken of een proefrit maken."

Broer Laurens is meer achter de schermen aan het werk dan Hendrik. Hij houdt zich bezig met de aftersales: vaktaal voor alles wat er na de verkoop van een auto gebeurt. Het inplannen van onderhoud bijvoorbeeld, of het regelen van reparaties. Laurens: "In onze werkplaats hebben we zes monteurs die aan het werk zijn bij zeven hefbruggen. Er zijn specialisten die de storingen aanpakken en daarnaast is het veel onderhoudswerk."

Ook in de werkplaats verandert door de digitalisering een hoop. De komst van de elektrische auto zorgt ervoor dat de monteurs ook kennis moeten hebben van elektronica. "Een elektrische motor werkt uiteraard anders dan een benzine- of dieselmotor. Om daarmee om te gaan, krijgen onze monteurs speciale cursussen, zodat ze ook die kunnen repareren. Dat zal in de toekomst alleen maar vaker gebeuren", zegt Laurens.

Het familiebedrijf gaat dus met zijn tijd mee, maar in de kern is het nog altijd hetzelfde als in de jaren '40: twee broers die gek zijn van auto's en die nu klaar zijn om het bedrijf van hun pa te gaan runnen. Hendrik geeft toe dat het soms best lastig is om het werk niet mee te nemen naar huis, vooral als ze met het gezin samen zijn. Lachend: "Gelukkig is er dan altijd mijn moeder die kan ingrijpen, zodat we het niet altijd maar over het bedrijf hebben aan tafel."