Terug naar Westerbork over de helft: 'Tot nu toe heel indrukwekkend'

"Alle deelnemers zijn nog binnenboord gelukkig", zegt Henk Emmens namens de organisatie. Per dag moeten de studenten soms wel honderd kilometer fietsen en fysiek gezien is dat nog een hele klus. Afgezien van een enkeling die wat ziekjes is, is de rest van de groep nog gezond. We hopen echt dat iedereen vooral de laatste etappe naar Westerbork kan meefietsen", zegt Emmens. "Die wordt namelijk één van de meest indrukwekkende."

De fietstocht wordt gehouden in het kader van 75 jaar vrijheid. De studenten fietsen zo'n 850 kilometer in tien dagen. Door de coronamaatregelen kon de tocht vorig jaar niet doorgaan. Dit jaar volgt dus de herkansing. Aan de tocht doen zowel Nederlandse als Duitse studenten mee. "Ook voor Duitse studenten is het belangrijk om mee te krijgen wat er in de Tweede Wereldoorlog is gebeurd. Ze kunnen daar vervolgens met de Nederlandse studenten over praten", legt Emmens uit.

Tijdens de tocht stopt de groep bij meerdere herdenkingsplaatsen uit de oorlog. Met name voormalig vernietigingskamp Auschwitz heeft volgens Emmens een diepe indruk achtergelaten. "Een van de deelnemers schrijft de belevenissen op in zijn dagboek. Maar bij zijn beschrijving over Auschwitz moest hij na enkele zinnen al stoppen. Zo'n impact had het bezoek op hem."

Terwijl de groep aan het ontbijt zit in Potsdam, vertelt deelneemster Nanette Vellekoop op Radio Drenthe dat ze een goede nachtrust heeft gehad en vol energie zit om de dag te beginnen: "Het gaat heel soepel vooralsnog. Geen spierpijn, maar vanaf morgen fietsen we elke dag 100 kilometer. Dan zal de spierpijn vanzelf wel komen."

De deelneemster merkt op dat het een reis van uitersten is: "Aan de ene kant is het heel emotioneel, omdat het aangrijpende gebeurtenissen zijn waaraan je wordt herinnerd. Aan de andere kant zijn we ook een groep studenten en 'keten' we ook lekker met elkaar." De sfeer in de groep is volgens Vellekoop erg open en dus worden er veel gesprekken gevoerd: "Ik merk wel dat praten helpt om alle indrukken te verwerken."

De groep krijgt in Potsdam onder meer een rondleiding in Villa Marlier. In 1942 hielden nazikopstukken daar een conferentie om een 'definitieve oplossing' voor het 'jodenvraagstuk' te bespreken. Verder bezoekt de groep komende dagen ook nog onder meer concentratiekamp Bergen-Belsen.