Adjudant Marc: 'Afghanistan gaat onder je huid zitten'

Adjudant Marc Hammink voor het vaandel in de Johannes Postkazerne
Adjudant Marc Hammink voor het vaandel in de Johannes Postkazerne © RTV Drenthe / Edwin van Stenis
Adjudant Marc Hammink kreeg tijdens de missie in Afghanistan een dapperheidsonderscheiding. Zijn kennis en ervaring zijn nu lesstof voor jonge militairen, al is dat niet altijd makkelijk.
Als jonge soldaat op de Johannes Postkazerne in Havelte ontkom je niet aan het spoor dat de twintig jaar durende missie in Afghanistan heeft achtergelaten. Aan het vaandel in de vergaderruimte van de 43 Brigade en Verkenningseskadron hangt een opvallend lint met de titels van de missies in Afghanistan. Ook staan er op de kazerne gedenkstenen voor omgekomen militairen bij de missies of wordt er op een andere manier aan gerefereerd. En er zijn de verhalen van de teruggekeerde mannen en vrouwen.
Adjudant Marc Hammink van de 43 Gemechaniseerde Brigade heeft aan een hele lijst missies deelgenomen: in 2006 in Uruzgan, in 2007 en 2008 in Uruzgan en in 2017 in Mazar-e Sharif bij de Resolute Support missie.
"Je wil het hoogst haalbare en je wil ook weten of alles klopt wat je geleerd hebt. Of dat wat je traint in Nederland op de oefenterreinen ook echt werkt. Dit is de uitzending geweest waarin naar boven is gekomen dat wat we trainen goed is en dat we als Nederlandse onderofficieren op hoog niveau meekunnen en dat we weten waar we over praten", concludeert Hammink.

Veel indruk

Met name de missie uit 2007 en begin 2008 heeft veel indruk gemaakt op de adjudant. Hij heeft voor het optreden ook een dapperheidsonderscheiding, het zogeheten Kruis van Verdienste, gekregen die in Nederland niet snel wordt uitgereikt. Dat had alles te maken met een vuurgevecht van twee aaneengesloten dagen dat hij inging en overleefde met een nagenoeg ongetraind Afghaans peloton. Het was een zware strijd met doden en gewonden.
Hammink heeft ervaring genoeg en daarmee wil hij anderen zo goed mogelijk voorbereiden op mogelijke nieuwe missies. "Kennis kun je overdragen, daar geef je les in, dat leg je uit en dan kunnen mensen dat. Maar een ervaring is ook persoonlijk. Het is moeilijk om ervaring over te dragen. Wanneer is mijn ervaring relevant voor de jongens die nu trainen? En welke ervaring dan: mijn emotie bij het dichtritsen van een lijkenzak? Moet ik dat delen? Dat is moeilijk."

Thuisfront

De missies hebben een stempel gedrukt op zijn carrière, maar net zo goed op zijn persoonlijke leven met zijn gezin. "Als militair stap je uit het vliegtuig daar en je natje en droogje is geregeld. Je hebt je maten waarop je kan vertrouwen. Maar thuis zit een vrouw met kinderen alleen. Die moet alleen naar de ouderavonden, alleen naar de voetbalwedstrijden, er is onwetendheid en geen contact. Het thuisfront heeft het vaak zwaarder dan de militair zelf. Ook bij terugkomst, je moet vaak toch weer even aan elkaar wennen."
Hammink zou nog een vierde keer op uitzending naar Afghanistan gaan dit jaar, daarvoor waren de voorbereidingen al gestart. Maar rouwig dat de missie eerder werd beëindigd en dat hij niet nog een keer hoeft af te reizen naar Afghanistan, is hij niet.
"Ik heb twee jonge kinderen, ik ben net na een jaar Amerika weer in Nederland, ik vind de rust en de stabiliteit nu wel lekker. Maar ik kan me dondersgoed voorstellen dat het voor de meeste mensen van de eenheid een grote teleurstelling was. We hebben een jonge eenheid en veel jongens zijn niet op uitzending geweest, die hadden het prachtig gevonden. "
In een bijzondere portrettenreeks staat RTV Drenthe stil bij de gebeurtenis 9/11 en de Afghanistan-missie die daarop volgde. Verslaggever Josien Feitsma voert openhartige gesprekken met drie militairen. Hoe kijken ze terug op hun tijd in Afghanistan? En met de kennis van nu, was het het allemaal waard?
Bekijk hieronder het uitgebreide verhaal van Marc Hammink:
Adjudant Marc: 'Afghanistan gaat onder je huid zitten'

Heb je een nieuwstip, nieuwe informatie óf heb je een foutje gespot? Stuur een bericht, foto of filmpje via WhatsApp of mail de redactie.