Laatste zending naaimachines naar Tanzania: 'Het gaat in je hart zitten'

In 1975 begonnen Berend Pluister en zijn vrouw Grida als grondleggers van het project."We stuurden naaimachines naar Tanzania want we wilden graag mensen in Tanzania iets bieden waardoor ze zich in hun eigen levensonderhoud konden voorzien. Een naaimachine betekent voor mensen daar iets waarmee je een inkomen kan genereren. Dan kun je dus je eigen bestaan opbouwen", legt dochter Debora Molenaar-Pluister uit.

De naaimachines in Nederland kwamen overal vandaan. "In het begin hier uit de omgeving van Emmen, maar langzaam steeds verder en uiteindelijk vanuit heel Nederland." In totaal zijn er meer dan 5.000 exemplaren naar de andere kant van de wereld versleept. Molenaar-Pluister wijdt dat aan het enthousiasme van haar ouders. "Dat maakt dat je bekend wordt, dat maakt dat je aandacht krijgt van mensen en dat je naaimachines en geld krijgt. Ze hebben zich eigenlijk altijd financieel bedruipt door giften. Dan moet je enthousiast zijn, anders krijg je dat niet voor elkaar."

De naaimachines hebben een grote rol gespeeld in het leven van de familie Pluister, vertelt zoon David Pluister- Van Til. "Het hele huis stond altijd vol. In ieder geval onder de trap tot bovenaan opgestapeld. Het was voor ons uit den boze dat wij aan de naaimachines zouden komen. Maar ook het hele stukje maatschappelijke betrokkenheid is erbij gekomen. Iets voor een ander doen, dat dat bij het leven hoort."

Ook vrienden en aanhang werden met de verzameling van naaimachines 'besmet'. Zo sloten een stuk of twintig vrijwilligers zich aan bij de werkgroep. "26 jaar geleden kwam ik in de familie en vanaf dag één ben ik erbij betrokken. Dan ga je gewoon mee, je doet gewoon mee met alles dat gedaan moet worden en het enthousiasme van iedereen werkt gewoon besmettelijk", zegt Marcel Molenaar, schoonzoon van Berend en man van Molenaar-Pluister. "We komen vaak op rommelmarkten en we probeerden net als Berend dan een naaimachine voor het goede doel mee te nemen."

Nu de zending van 359 naaimachines in de vrachtwagen zit betekent het ook het einde van de werkgroep. Berend Pluister heeft de laatste zending niet meer mee mogen maken, maar zijn nabestaanden en de rest van de werkgroep kijken terug op een mooi resultaat. Dankzij donaties konden de laatste naaimachines worden afgeleverd. "Ik ben ondanks dat wij verder weg zijn gaan wonen altijd wel betrokken gebleven bij de werkgroep. Ik heb altijd geprobeerd dat als er iets bijzonders was erbij aanwezig te zijn. Het gaat in je hart zitten", vertelt Molenaar-Pluister.

Met de laatste zending ging nog een speciaal aandenken mee: een plaquette met de naam van de Berend Pluister met de beschrijving wat hij en zijn familie de afgelopen jaren hebben betekend. Maandag worden de laatste spullen uit de loods weggehaald.