Hein Klompmaker zwaait af bij Hunebedcentrum: 'Ik word er weemoedig van'
Hein Klompmaker is bezig aan zijn laatste twee weken als directeur van het Hunebedcentrum in Borger. Rustig achterover leunen en z'n tijd een beetje ontspannen uitzingen, is er niet bij. "Ik heb het nog zó druk, dat ik helemaal geen tijd heb voor reflectie."
Maar het besef begint wel langzaam in te dalen, vertelt hij in het Radio Drenthe-programma
. Zeer doet het naderende afscheid niet. "Maar ik word er wel wat weemoedig van", bekent Klompmaker. "Je laat toch wel iets achter."
Dat kun je in het geval van Klompmaker zeker zeggen. Maar liefst dertig jaar was hij directeur van het Hunebedcentrum. En in die dertig jaar is veel veranderd. "In het begin was het Hunebedcentrum meer een soort dichtgemaakte kapschuur. Daar begon het mee. Sindsdien is het vrolijk uit de hand gelopen."
En dat allemaal met Klompmaker aan het roer. Maar hij wil niet alle credits krijgen. "Ik zou het bijzonder vinden als ik alles aan mijzelf had kunnen koppelen. Maar het is wel echt een collectieve prestatie geweest", kijkt hij terug.
De terugtredend directeur laat straks een vernieuwd Hunebedcentrum achter. Zo heeft het al een nieuw entreegebouw en komt er een nieuwe tentoonstelling. Ook wordt er gewerkt aan een virtueel museum. "Als je dan toch weggaat, kun je dat maar beter goed doen", zegt hij met een knipoog.
Hoogtepunten
In 2008 kreeg het centrum nog de Nederlandse Museumprijs voor de huidige tentoonstelling. "Zoiets moet uiteindelijk vernieuwd worden en die moet dan ook kwalitatief op hetzelfde niveau komen." Klompmaker denkt niet dat de nieuwe tentoonstelling tien jaar meegaat. "De technieken in de museumwereld ontwikkelen zich echt razendsnel."
Of de nieuwe tentoonstelling weer een prijs krijgt, durft hij niet te zeggen. "Ik vind natuurlijk van wel, maar wij hebben een beetje tunnelvisie hierbij. Als het klaar is, moet je ook kunnen relativeren."
Een ander hoogtepunt voor de afzwaaiend directeur is toch wel het bordje bij het hunebed in Borger. Daarop staat dat je niet op het hunebed moet klimmen. En dat schijnt te werken. "Dat is heel mooi. Er is veel sociale controle, bijna niemand doet het nog."
Waren er ook dieptepunten?
Echte dieptepunten noemt Klompmaker niet in het gesprek, maar hij heeft het altijd jammer gevonden dat de honderdduizendste bezoeker nooit is gehaald. "In 2007 zaten we op 98.900 mensen", weet hij nog. "Toen zeiden we dat we het jaar erna eroverheen zouden gaan. Maar toen brak de crisis uit. Echte frustratie is het niet hoor", relativeert hij. "De tentoonstelling die nu klaargemaakt wordt, gaat daar meteen ver over. Daar kun je mij volgend jaar op afrekenen."
Een andere wens van Klompmaker die niet in vervulling is gegaan, is een archeologisch onderzoek onder het hunebed. "Het is niet gebruikelijk om te graven als er geen noodzaak is. Maar ik vind dat die er wel is. Je kan nog zoveel duidelijk krijgen over wat hier is gebeurd. Maar ik ben tot dusverre een roepende in de woestijn."
Afscheid met symposium
Klompmaker neemt op 14 december afscheid van 'zijn' Hunebedcentrum. Hij doet dat met een symposium over hoe je archeologie aantrekkelijk maakt voor publiek. En dan moet hij zijn kindje loslaten. "Ik heb hier zoveel voetstappen gezet en nu moet ik die deur achter mij dichttrekken."
De vertrekkend directeur gaat eerst lekker een van z'n hobby's uitoefenen: uitslapen. "Daar kom ik nu niet aan toe", lacht hij. "Daarna ga ik schrijven. Het liefst dikke romans, die vervolgens waarschijnlijk niemand leest, haha."
Het is een bekend spreekwoord: wie schrijft, die blijft. En dat geldt ook voor Hein Klompmaker. "Als je weggaat bij een Hunebedcentrum, ga je niet onmiddellijk dood. Ik wil nog wel even onder de levenden blijven."
Hein Klompmaker wordt als algemeen directeur opgevolgd door Harrie Wolters, die jarenlang de rechterhand van Klompmaker was. Hij wordt ondersteund door Jan Tingen, die aan de slag gaat als financieel directeur. Eerder was hij al actief als penningmeester voor het Hunebedcentrum.
