Janet uit Meppel is ambassadeur in Zuid-Soedan

"Dat klopt, niet alleen alle ambassadeurs, ook de consul-generaals. Eigenlijk iedereen die dit ambt uitoefent is erbij. Je moet het zien als een soort werkconferentie. Het is leuk om iedereen te zien en om even bijgepraat te worden. Vanmorgen hadden we nog een sessie met de minister-president. We hebben een bomvol programma."

"Twee weken geleden was ik er nog. Mijn ouders wonen nog in Meppel en mijn broer in Ruinerwold. Ik kom er nog zeer regelmatig. Maar het gaat me nu niet lukken om nog even naar Drenthe te gaan."

"Zuid-Soedan is een van de landen waar onze regering de stabiliteit wil verbeteren. Ik ben hier sinds vier maanden aan het werk en er speelt heel veel. Er is nu een vredesakkoord, maar ook veel ellende. Met onze inspanningen proberen we het er veilig te maken."

"Ik heb al veel andere functies gehad. Hiervoor was ik in Irak consul-generaal. Toen zag ik deze functie voorbijkomen. Je solliciteert er niet gemakkelijk op, maar ik heb er geen moment spijt van gehad."

"Ik doe heel veel op een dag. Ik heb veel vergaderingen buiten de deur. We spreken veel met mensen in vluchtelingenkampen. We vliegen ook vrij veel. Dus ik stap regelmatig in een VN-vliegtuigje om naar stabielere gebieden te gaan en om daar te praten met mensen over hun situatie."

"Nee, ik had dit nooit verwacht. Ik wilde vroeger heel graag journalist worden. Maar ik werd niet toegelaten tot de journalistenacademie. Dan moet je verder kijken. En dan, zoveel jaar later, vind je jezelf terug op een plek waar je ook heel blij mee kunt zijn."

"Ik zit hier nog anderhalf jaar, want deze functie duurt maar twee jaar. Daarna zit ik dus weer ergens anders. Waar dat zal zijn, weet ik nog niet. Daar ben ik nog niet mee bezig. Maar dat is wel het leuke aan het werken als diplomaat. Om de zoveel tijd kun je weer verder kijken. De ene keer doe je economisch werk, dan politiek en dan weer ontwikkelingssamenwerking."