Noodlanding bij Pesse in 1933: allen gered en een kwartje entree

"Het is een prachtverhaal", vertelt hij enthousiast: "Op de middag van zaterdag 6 mei 1933 komt een enorme onweersbui op Zuid-Drenthe af. De wind neemt snel toe tot stormkracht en de lucht krijgt een akelig groen-gele kleur. Ook in de buurtschap Nuil vlakbij Pesse kijken mensen met angst naar de hemel. Plotseling duikt uit de laaghangende bewolking een groot driemotorig passagiersvliegtuig op. Het vliegt zó laag, dat het voor de toeschouwers snel duidelijk is dat het een noodlanding zal gaan maken."

Inderdaad zet de piloot z’n machine enkele ogenblikken later aan de grond en wel op het weiland achter de boerderij van Pieter Fieten. Boxem wijst op een foto van een wat log vliegtoestel die op zijn tafel ligt.

"Een driemotorig Junkers Ju-52 vliegtuig van de Duitse luchtvaartmaatschappij Lufthansa. Het toestel is met vijf passagiers aan boord op weg van Berlijn naar Amsterdam als het door het noodweer wordt verrast. Omdat er te weinig brandstof aan boord is om de buien te kunnen ontwijken, zit er voor de driekoppige bemanning niet veel anders op dan een noodlanding te maken in een Drents weiland.

De noodlanding verloopt niet helemaal vlekkeloos. De staart raakt beschadigd doordat het toestel bij zijn uitloop met één wiel in een sloot terechtkomt. Gelukkig loopt niemand van de inzittenden daarbij letsel op."

De heer Kip uit Hoogeveen komt juist aanrijden met zijn auto. Hij neemt de vijf passagiers mee naar het station van Hoogeveen, vanwaar ze met de sneltrein van half negen hun reis naar Amsterdam kunnen voortzetten. De drie bemanningsleden nemen hun intrek in Hotel Homan.

In de Hoogeveensche Courant van 10 mei 1933 wordt het verhaal groot gebracht: ‘Het nieuws over de noodlanding was net goed en wel in Hoogeveen bekend geworden of met auto’s, motorfietsen en fietsen begon er een ware uittocht in de richting van Nuil. (…) Van heinde en verre trok men naar Nuil. Voor een kleine entree, die werd geheven om de beschadiging van het grasland te vergoeden, kreeg men toegang tot het terrein waar de grote vogel met de gekwetste staart lag'.

De entree waarover in de krant wordt geschreven wordt geheven door de heer Fieten op wiens land het vliegtuig staat. Na eerst met lede ogen te hebben moeten toekijken hoe drommen mensen zijn grasland vertrappen, leent de wakkere grondbezitter van zijn broer, die in Hoogeveen een tenten-verhuurbedrijf heeft, een enorme tent en zet die over het vliegtuig heen.

"Een commercieel inzicht van jewelste!" lacht Boxem. "Hij loopt ermee binnen: entree: een kwartje per persoon. En reken maar dat er heel veel mensen zijn komen kijken!"

Boxem haalt een dochter van Pieter Fieten aan, die zich de noodlanding maar al te goed herinnerde: "Toen ik als een van de eersten bij het vliegtuig stond, zag ik de deftige dames met sjieke hoeden achter de raampjes. Dat maakte op mij als klein meisje een enorme indruk." Ook herinnert ze zich dat de Duitse bemanningsleden van het toestel in de daaropvolgende dagen vaak bij haar vader over de vloer komen en dat ze alle droge worsten in huis hebben opgegeten.

Het duurt nog 5 dagen voordat het vliegtuig weer het luchtruim kiest. Eerst moet er nog een reparatie worden verricht, dan moet er gewacht worden op een gunstige wind om vanaf het kleine weiland op te kunnen stijgen. Op 11 mei, om vijf uur 's morgens is het zover. "Het toestel draait nog een afscheidsrondje boven Nuil en dan is het vertrokken." zegt Boxem.

Naar verluidt blijven nog lange tijd daarna de sporen van de Junkers Ju-52 in het weiland van de heer Fieten te zien.

Het hele gesprek met Gerrit Boxem is te horen in het Radio Drenthe-programma Drenthe Toen. Zondag 24 maart tussen 14.00 en 16.00 uur. Daarna terug te luisteren via uitzending gemist of de podcast.