Jong in de raad: 'Mijn doel? Minister van Volksgezondheid worden'

"Ik vind het heel belangrijk dat mensen, hoe jong of oud ze ook zijn, zich bezighouden met politiek", zegt Patricia Lauffer. "Ik kan me voorstellen dat jonge mensen politiek saai vinden, maar ik vind dat helemaal niet. Dus eigenlijk wil ik een stem zijn voor mensen die niks met politiek hebben."

Lauffer is negentien jaar en komt uit Beilen. Met 253 voorkeursstemmen vloog ze de raad van Midden-Drenthe in. Ze belandde op de derde plek van de PvdA en bemachtigt daarmee een raadszetel. Haar missie is helder. "Je kan echt het verschil maken in de politiek", zegt ze. "Mijn hele leven maak ik me al boos over de ongelijkheden in de wereld en in de politiek kun je daar echt wat aan doen."

Daarnaast hoopt ze het 'stoffige imago' van haar partij wat af te stoffen. "De PvdA heeft het imago dat er veel oude mensen zitten", vertelt ze. "Maar ik hoop dat wat te veranderen. We hebben nu een hele leuke jonge club, dus dat imago is nu al verbeterd."

Ook Liselot Raat uit Meppel staat voor een nieuw avontuur. De negentienjarige vertegenwoordigt de VVD en was verrast dat ze werd verkozen. "Ik stond op de zesde plek, maar de VVD kreeg maar vier zetels", zegt ze. "In eerste instantie viel ik dus buiten de boot. Maar toen bleek dat ik met voorkeursstemmen toch nog een zetel kreeg."

Raat kreeg de politiek van huis uit mee, want haar moeder Annigje Udinga is Statenlid voor de VVD. Maar die invloed is beperkt, vindt ze. "Zonder haar had ik ook wel politieke interesses gehad", denkt Raat. "En we zijn het ook wel oneens met elkaar hoor", lacht ze. "Het is goed als het af en toe botst en we een eigen mening kunnen vormen."

Hoewel beide vrouwen pas aan het begin staan van hun politieke carrière, hebben ze een duidelijke ambitie. "Minister van Volksgezondheid worden", roept Raat onomwonden. "Ik studeer nu geneeskunde en probeer die kennis te gebruiken. Mijn doel is om preventie te stimuleren in plaats van genezing. In Meppel probeer ik dat al te doen."

Ook Lauffer ziet een toekomst in Den Haag. "Ik hoop de positie van vrouwen te verstevigen, maar ook bijvoorbeeld de loonverschillen tussen man en vrouw verkleinen. Er is genoeg werk te doen", besluit ze.