Veteraan Sturre verwacht emotionele herdenking op De Dam: 'Niemand kent elkaar, maar je hebt direct een band'

"Het eerste jaar werd direct al afgeblazen en ze vroegen mij of ik er het jaar erop dan bij wilde zijn", zegt Sturre. "Dat wilde ik wel, maar vervolgens werd die herdenking ook afgelast. Toen ik dezelfde vraag kreeg voorgelegd zei ik dat ik al twee jaar had gewacht, dus dat ik dan ook wel op de lijst voor 2022 kon. En nu gaat het gelukkig door."

Sturre vormt met 59 andere veteranen en zestig actieve militairen het erecouloir voor koning Willem-Alexander en koningin Máxima, wanneer ze van Paleis op de Dam naar het Nationaal Monument lopen om de krans te leggen.

Sturre gaf zichzelf op voor het erecouloir. "Ik zag een aanmelding en dacht: laat ik me aanmelden. Ik reken nergens op, maar ben toch gevraagd. Ik meldde me aan omdat het 25 jaar geleden is dat ik naar Bosnië ben uitgezonden."

Sturre is niet de enige Drent die acte de présence geeft tijdens de herdenking. De veteraan reist met de stoottroepen uit Assen mee. Ook de Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso uit Assen zal op De Dam staan. "Dus er is een grote Drentse delegatie die daar staat."

De bus met stoottroepen en Sturre komt rond 14.30 uur aan. "Dan gaan we oefenen en vervolgens onder politiebegeleiding marcherend naar De Dam."

Voor Sturre zal de herdenking een emotionele gebeurtenis worden, denkt hij. "Ik heb in Bosnië gezeten, in Simin Han. En toen ik er zelf zat, was het vrij rustig, maar de groep die daarna kwam, kwam uit Assen."

Bij die zending is Jeffrey Broere via een mortieraanval om het leven gekomen. "Ondanks dat ik Jeffrey niet persoonlijk kende, heeft het mij wel geraakt. Ook heb ik eerder zelf met mensen in Assen, uit dat bataljon, gewerkt. Daardoor heb ik best wel een band met deze jongens gekregen."

Maar niet alleen de oorlog in Bosnië is iets wat tijdens de herdenking zal meespelen bij Sturre. "Mijn vader is twee jaar geleden overleden en tijdens zijn uitvaart hoorde ik het verhaal dat hij meemaakte tijdens de Tweede Wereldoorlog", blikt Sturre terug. "Bij een bombardement op Nijmegen werd een school geraakt. Daar zijn kinderen bij omgekomen. Maar mijn vader zat toen ziek thuis en heeft het daardoor overleefd. Ook wist mijn opa gewonden weg te halen. Dus ja, ik heb wel raakvlakken met de Tweede Wereldoorlog."

Naast de emotionele gebeurtenis ziet Sturre het ook als een mooi samenzijn. "Niemand kent mekaar tijdens het erecouloir, maar je hebt direct een band met elkaar. Vanuit het Nationaal Comité 4 en 5 mei probeert men een brede groep veteranen neer te zetten tijdens het erecouloir."