125 jaar nadat ze het Meisje van Yde vonden hebben Emmens en Barkhof een gedenkplek

In de aanhanger van een busje liggen twee grote stenen. Een onderplaat voor het gedenkmonument en een grote natuurstenen kei. Het zijn twee van de drie delen waaruit het monument bestaat. Er moet een takelwagen aan te pas komen om beide stenen op de juiste plek van de begraafplaats te takelen.

Bijna een jaar geleden trok Jan Emmens, nabestaande van een van de vinders, aan de bel. Hij stond de grafrechten af van het graf van zijn opa Willem. Een veenarbeider die op 12 mei 1897 een lijkje vond met een strop om haar keel. Waarschijnlijk is ze vermoord, zo'n 2000 jaar geleden. Met het afstaan van de grafrechten ging het graf van Willem Emmens terug naar de gemeente, die het vervolgens volgens protocol moet ruimen. Jammer, meende Jan Emmens destijds: de gemeente moest zich er bewust van zijn dat het daarmee een stuk geschiedenis laat verdwijnen.

Nu een jaar later, na veel commotie, in onder andere de Tynaarlose politiek, hebben zowel Willem Emmens als Hendrik Barkhof (die samen het veenlijkje vonden) een gedenkplek gekregen. Mede dankzij kunstenaar Arie Fonk die de grafsteen van Emmens, die in tweeën lag, heeft opgeknapt.

Het monument heeft een originele grafsteen, dat van Emmens. Maar de ander is nieuw. "De steen van Barkhof was al verdwenen, dus we moesten een keuze maken", legt Fonk uit. "Maak je dan een soortgelijke zerk bij? Echt en net niet echt, dat ga je zien. Dan wordt het niet mooi. Dus we hebben gekozen voor een zandstenen zerk uit die periode. Het is helemaal natuurlijk. Er is niet in gezaagd. Alleen aan de onderkant om het op de plaat te krijgen."

Fonk is blij met het eindresultaat. Net als nabestaande Emmens. "Ik had er niet op gerekend na de eerste keer dat we hier stonden, dat het zo zou worden. Dat had denk ik niemand verwacht." Emmens kijkt naar de steen van zijn grootvader. "Hij is nieuw, oud-nieuw. Zo was hij natuurlijk in 1949 ook. Dat is wel heel mooi."

Ook kunstenaar Fonk bekijkt het monument nog even goed. "Weet je wat mij opvalt", zegt hij uit het niets. "Tynaarlo schrijf je met een 'y' tegenwoordig. Er staat nu een 'i' zonder punt. Tinaarlo. We hebben het ongewijzigd gelaten."

Toch is het gehele monument nog niet helemaal klaar. Fonk: "Wat we hier nu neerzetten is het ruwe werk. De aanaarding en de bestrating moet nog komen, maar dat komt na de onthulling van vandaag. Wel blijft de plaat een beetje zweven. Hij moet drie centimeter boven de grond zweven, zodat hij een beetje tijdloos is. Ook het Meisje van Yde is een beetje tijdloos geworden. Dus ook zo'n plaat moet zweven net alsof hij in de tijd kan wegvliegen."