Postduivenvereniging De Straaljager uit Westerbork houdt op te bestaan

Als jongen van een jaar of 13 wordt Marginus Oostenbrink door andere jongens overgehaald om postduiven te gaan houden. Het is halverwege de jaren zestig en er zijn flink wat postduivenverenigingen in de omgeving. Oostenbrink sluit zich aan bij pv De Luchtexpres in Westerbork, een club met voornamelijk jongere duivenmelkers. Jaren later sluiten de meesten zich aan bij de andere vereniging in het dorp: pv De Straaljager.

Die club is in 1954 opgericht, maar houdt in 2022 op te bestaan. Te weinig leden. "Aan de onderkant komt er niks bij, aan de bovenkant gaan er alleen maar mensen weg", schetst Oostenbrink de vergrijzing. Leden op leeftijd stoppen of overlijden, populair is de sport niet bij jongeren. "Wij waren nog met zeven mensen, vier leden zijn al overgestapt naar Vitesse in Beilen. Met z'n drieën van het bestuur zijn wij overgebleven." Dat is te weinig om voort te bestaan, volgens de Nederlandse Postduiven Organisatie (NPO). Die hanteert een minimum van twaalf leden.

In 2021 werd al bekend dat De Straaljager moest stoppen van de NPO, in coronatijd is opheffing iets uitgesteld omdat een vergadering beleggen niet kon. Leden zochten hun onderkomen elders. En ook Oostenbrink vertrekt naar Beilen. "Harstikke jammer dat het ophoudt. Het was altijd een hele fijne club, er was nooit gedoe."

Volgens Oostenbrink was De Straaljager een gerenommeerde naam in de postduivenwereld, menig prijs werd binnengesleept op nationaal niveau. Oostenbrink: "Verenigingen in Beilen en Westerbork samen hadden 130 leden. Nu zijn er in Beilen nog 28, daar zitten ook mensen uit Smilde en Dwingeloo bij." En straks ook uit Spier, waar Oostenbrink zijn duiven houdt. "We kennen ze natuurlijk wel daar, maar het gaat toch anders worden."

Dat er steeds minder duivenverenigingen zijn komt volgens de voorzitter doordat jeugd wegblijft. En daar zijn verschillende redenen voor. "Vroeger had je minder keuze qua sport. Je kon op voetbal, maar dat was het vaak wel zo'n beetje. Nu is er veel meer te kiezen", zegt hij. "Ook moet je er veel voor over hebben, je moet veel bij huis zijn en kan eigenlijk niet op vakantie. Of je moet een goede verzorger hebben."

Daarnaast wordt de sport steeds duurder en is het moeilijk competitief te zijn. "Tegenwoordig bestel je een hok bij een hokkenbouwer. Kant-en-klaar. Je hebt dan een hok van á 6 meter en je betaal al snel 1.000 euro per meter. Vroeger bouwden we een oud kippenhok om." Daarmee redt je het niet meer tegenwoordig. "De sport is steeds professioneler geworden. En als je tien bent en begint neem je het meteen op tegen veteranen. Dat maakt het ook niet aantrekkelijk." En als jouw duiven als tiener altijd achter die van oude rotten in het vak eindigen, is de lol er snel af. "Er zijn niet genoeg jongeren om daarvoor een competitie te beginnen."

En dus sluiten binnenkort de deuren van het clubgebouw aan de Noesten in Westerbork definitief de deuren. De plek waar de leden samenkomen, inkooien en tijden vergelijken. Toen ze de oude melkfabriek moesten verlaten kregen ze van de gemeente een stukje grond op het bedrijventerrein. Daar zetten ze een voormalig vakantiehuisje neer, het clublokaal werd gaandeweg uitgebreid.

En dat clubhuis is nu onderwerp van discussie. De gemeente wil dat De Straaljager het stukje grond van schoon oplevert. Kosten voor sloop en afvoer schat Oostenbrink op vijf- á zesduizend euro. Een naastgelegen bedrijf heeft aangegeven de grond met het clubgebouw en al te willen overnemen. Win-win vinden Oostenbrink en PvdA-raadslid Jan Beugel. Die laatste drong bij de gemeente aan op een passende oplossing. Wethouder Erjen Derks gaf aan uit te zoeken wat de mogelijkheden daarvoor zijn.