Jonge varkenshouder boert diervriendelijk: Mijn varkens zijn denk ik vrolijker

Zijn ouders hebben een grote stal van 2500 varkens, maar dat wil hij niet. Blom wil meer dierenwelzijn en een betere boterham verdienen. Een groter contrast op één erf is niet denkbaar.

In zijn rode overall was hij als kind vaak te vinden op de varkenshouderij van zijn ouders en bemoeide hij zich er graag mee. Toen hij ouder werd wist hij dat hij in de varkenswereld door wilde gaan, maar op zijn manier. Tien varkens lopen nu buiten op een grote akker naast het enorme bedrijf van zijn ouders, in een zee van ruimte. Wroetend in de grond, badderend in de modderpoel.

"Ik kan het mijn varkens niet vragen of ze gelukkiger zijn, maar ik denk het wel", zegt Blom. "Als ze voor het eerst buiten komen, beginnen ze automatisch natuurlijk gedrag te vertonen en trekken ze de hele akker overhoop. Mijn dieren en die van mijn vader zijn even gezond, maar ik heb geen medicijnen nodig. Door het buitenleven ontwikkelen mijn varkens natuurlijke weerstand", vertelt Blom.

In de akker staat een schuilstal tegen zon en regen. De varkens gebruiken het ook als slaaphok en kunnen er in en uit wanneer ze dat willen. Daarnaast kunnen ze elk moment bij het eten. Blom zaait zijn akker deels in, dit keer met graan. De varkens graven er graag naar de wortels van het gewas en de aren die het halen eten ze ook. Al smakkend ploegen ze de grond om.

Mark's vader verkoopt zijn varkens aan een handelaar, die weer aan een grote slachterij en die weer aan supermarktketens. Hij krijgt wat de markt er voor geeft. De supermarkt en de consument bepalen de prijs. En die ligt nu rond 1,65 euro per kilo.

Blom sluit die keten buiten. Alleen het slachten gebeurt bij slagerij Dijkstra in Nieuw-Weerdinge. Een van de weinige lokale slagerijen die nog zelf slachten. Daarna neemt Blom het weer over. Zelf verpakt hij het vlees en verkoopt het online. Daarnaast komt het in boerderijwinkel Boer Blom's Farm te liggen, die op Hemelvaartsdag voor het eerst open gaat. Zo sluit Blom bijna de hele keten, waar zijn vader last van heeft, buiten. Er wordt er maar een paar kilometer met de dieren gesjouwd. Goed voor het dierenwelzijn en de kosten. De kiloprijs van Mark is tien euro.

Blom's vader Gerbrand kijkt met bewondering naar de bedrijfsvoering van zijn zoon. Eigenlijk zou hij het ook zo willen. Maar omschakelen kan hij niet. "Iedereen wil dat we varkens houden zoals Mark dat doet, maar ze betalen ervoor op de manier zoals ik het doe." Daarmee slaat Blom senior de spijker op z'n kop. "Daarnaast hebben we tien jaar geleden deze moderne varkenshouderij gebouwd, een miljoenen investering. Ik moet nog wel een paar jaar voordat die eruit is." Ook al zou hij willen, hij kan niet eens overschakelen.

Zoon Blom wil groeien naar maximaal honderd varkens. Zijn bedrijf kan niet te groot worden, want dan wordt het te arbeidsintensief. Op de vraag of als alle varkenshouders het zo zouden gaan doen, we dan nog genoeg te eten hebben, is hij resoluut. "Nee, niet op de manier waarop we nu de wereldbevolking willen voeden. Het zou wel kunnen als we alleen regionaal gaan produceren."

Of zijn vlees lekkerder is dan gangbaar varkensvlees? Blom vindt van wel. "Mijn dieren ontwikkelen door hun vele beweging intramusculair vet, waardoor het vlees malser is."