TT-legende Jim Redman won in '64 drie races op een dag: 'A very good day at the office'

De zesvoudig wereldkampioen is in 1964 zoals verwacht de snelste in de 350cc. Met één minuut en veertig seconden voorsprong wint hij de race. Mike Hailwood is oppermachtig in de 500cc. Weinig spanning en daarom is dat jaar de 250cc eigenlijk het hoofdprogramma.

"Iedereen wist van tevoren dat het tussen mij en Phil Read zou gaan. Read had de pers verteld dat hij de snelheid in de bochten had en ik de topsnelheid. Maar dat was bullshit. Ik kon hem amper volgen op de rechte stukken. De organisatie had de politie gevraagd snelheid te meten. Die Yamaha van Read liep 15 kilometer per uur sneller op het rechte stuk. Maar ik reed de race van mijn leven en moest proberen hem te verslaan."

Op topsnelheid gaat Redman door naar de laatste ronde. "Ik reed nog steeds achter Read en dacht na over waar ik hem kon passeren. Terwijl hij van de ene kant van de baan naar de andere kant ging, passeerde ik hem. Maar op het volgende rechte stuk stak hij me zo weer voorbij."

Redman geniet als hij terugdenkt aan die momenten. "Er kwamen drie rechterbochten aan, waar ik het weer probeerde. Maar bijna gaat het mis, bijna maak ik een highsider. Gelukkig kon ik erop blijven zitten, maar opnieuw ging Read voorbij."

"Ik dacht: 'Phil, you stupid bugger'. Bij de volgende bocht waar hij remt, passeer ik hem. We komen aanrijden en ik trap die versnelling terug, de Honda schiet heel hoog in de toeren. Mijn achterband danst en stuitert over het asfalt. Ik had geen controle meer, maar Read kon me niet passeren. Bij de volgende bocht deed ik precies hetzelfde. Ik bleef op kop."

Met alleen nog de kniebocht doet Read nog een verwoede poging om Redman te verslaan. "Ik zag een wiel komen en wist dat ik actie moest ondernemen. Ik jaag de motor in de toeren, 18.000 stuks. Er waren maar twee opties. Of ik blaas mijn motor op, of ik win de wedstrijd."

De mannen maken er een strijd van tot aan de laatste meter. Uiteindelijk komt Redman met slechts een tiende voorsprong als eerste over de finish.

Direct na de finish remmen de mannen en gaan naar hun pitbox. "Mijn crew vroeg of ik gewonnen had. Natuurlijk! Phil Read stond even verderop en waarschuwde me. 'I should not be so bloody sure'." Maar Redman is zeker van zijn zaak en de glimlach van de winnaar moet enorm zijn, als hij zijn concurrent met een knipoog zegt: 'Phil, you lost and you know it'.

(Tekst gaat verder onder foto)

Twee races, twee overwinningen. Redman kent een geweldige dag op het TT Circuit. Maar die is nog niet voorbij. Hij komt ook nog uit in de 125cc, doorgaans een bijprogramma voor hem.

"In de 125cc was teamgenoot Luigi Taveri de grote favoriet, maar hij was tijdens de trainingen onderuit gegaan. In het ziekenhuis bezocht ik hem en hij zei mij dat ik mijn best moest doen om de punten te pakken. Op die manier zou ik Luigi helpen."

Waar Redman als startkanon te boek staat, loopt dat helemaal mis in de 125cc. De machine wil maar niet starten. "Ik drukte en drukte en ging pas als laatste weg. Maar ik was die dag zo gefocust en reed zo door het hele veld heen."

In die tijd is Hugh Anderson de beste 125cc-coureur. Wanneer hij een bocht verkeerd instuurt passeert hij hem. Dan volgt een nieuw duel met Phil Read. Redman beslist het in zijn voordeel. Drie overwinningen op één dag.

Het lijkt een record dat niet te evenaren is. Lijkt. In 1966 stopt Redman met racen na een crash in België. "Er was iets speciaals op Assen wat alleen ik wist, er waren andere lijnen mogelijk. Toen ik was gestopt met racen, is Mike Hailwood bij me geweest in Zuid-Afrika. Daar heb ik hem het geheim verteld. Een seizoen later won hij ook drie races tijdens de TT op één dag. Ik had nog zo gezegd dat hij het niet moest doen, maar ja ik was al met pensioen."

Redman kan terugkijken op een geweldige carrière. Zes wereldtitels en 46 overwinningen. Maar liefst negen daarvan waren op het TT Circuit.