Eén van de smalste panden ter wereld staat in Meppel: 'De oude elementen zijn nog goed zichtbaar'

Rick Jakobs is de stadsgids van Meppel en loopt richting het punt waar drie straten samenkomen; De Kromme Elleboog, de Marktstraat en de Prinsengracht. "Dit is het dan", zegt Jakobs terwijl hij naar het pand wijst.

Wanneer je er langsloopt, heb je niet direct door dat het een opzichzelfstaand gebouw is. Ook omdat de groentewinkel die aan het pand vast zit, reclame heeft geplakt op de ramen. "Zonde", vindt de stadsgids.

De plek waar één van de smalste panden ter wereld staat heeft veel geschiedenis. Het aangrenzende Prinsenplein heeft altijd een belangrijke handelsfunctie voor Meppel gehad. Zo stonden er van 1950 tot 1970 verschillende groentehandelaren, kruideniers en bakkers rond het Prinsenplein.

In het pand aan de Prinsengracht 2 zat vroeger een slagerij. Rond 2007 moest het pand wijken zodat auto's, fietsers en voetgangers beter naar het centrum konden komen. "Ze hebben van een pand van 9 meter breed, een pand gemaakt met een breedte van 70 centimeter", vertelt Jakobs.

Het pand is dus niet helemaal weggehaald en dat heeft twee redenen volgens Jakobs. "Het pand ziet er architectonisch erg fraai uit, zo zijn de oude elementen nog goed zichtbaar. Ook de oude kozijnen, het glas in lood en zelfs het oude slaapkamerraam aan de achterkant is nog zichtbaar."

Maar het pand heeft ook nog een andere functie. "De gebouwen hier in Meppel staan namelijk op veengrond. Dat is slechte grond waar gebouwen makkelijk wegzakken. En nu is er informatie tot mijn beschikking gekomen waaruit waarschijnlijk blijkt dat het gebouw een verankering is voor de rest van de gebouwen aan de Prinsengracht."

De stadsgids kan het niet met 100 procent zekerheid zeggen. En dus is het tijd om navraag te doen bij de gemeente Meppel.

Binnen no-time heeft de gemeente Meppel het bouwplan uit 2007 boven water gehaald. De gemeente heeft het bouwplan, gemaakt door kunstenaar en architect Michael de Leeuw, gevonden in het archief. En in dit bouwplan is te lezen dat het pand een dubbele functie heeft.

Niet alleen is het een pand waar de historie van af spat, maar in het bouwplan is ook te lezen dat het smalste gebouw ter wereld inderdaad als verankering geldt voor de rest van de huizen aan de Prinsengracht. Zo staat er in het plan: "Het pand blijkt de 'boekensteun' te zijn voor de twee naastliggende panden. Door sloop zouden deze panden instorten."

Binnen en rondom het smalle pand de Prinsengracht 2 zijn dus niet alleen herinneringen te zien, er zit ook een hulpconstructie in verwerkt. Of zoals ze het in het bouwplan benoemen; een geschiedeniscontainer.