'Samen op de Duofiets' uit Vledder is voorbeeld voor heel Nederland
Tien jaar geleden bedacht Martin Jacobs uit Vledder een plan. Hij wilde na zijn pensionering met ouderen fietsen die dat niet meer zelf konden. Nu, tien jaar later, is er een stichting en zijn er negen duofietsen en twee rolstoelfietsen.
Martin Jacobs maakt dit allemaal niet mee. Hij overleed een paar jaar geleden. Maar zijn stichting Samen op de Duofiets is er nog steeds. Tijdens de Drentse Fiets4daagse in 2009 mocht burgemeester Tryntsje Slagman het startsein geven voor de stichting.
Vrijwilligers fietsen met senioren uit zorgcentrum De Menning in Wilhelminaoord, mensen met een beperking uit Vledder en ouderen uit Havelte rondjes van zo'n twee uur. Onderweg stoppen ze voor een bakje koffie. Gewoon om de deelnemers een leuke dag te bezorgen. Ook Diever doet mee.
80.000 euro aan fietsen op de weg
Penningmeester Leo Wissink ziet toe op het financiële reilen en zeilen van de stichting. "Er rijdt toch zo'n kleine 80.000 euro op de weg." Maar het kan met hulp van sponsoring, subsidie, donateurs en vrijwilligers. "Op allerlei manier proberen we geld binnen te krijgen om de fietsen te kunnen onderhouden en op een gegeven moment vervangen."
De stichting heeft in totaal 125 vrijwilligers, van wie 65 in Vledder. Zij fietsen regelmatig een rondje. En dat is dankbaar werk. "Fiets maar een dag mee en kijk hoe de mensen reageren. Die stralen gewoon. Dan wil je de volgende keer weer." Wissink gaat er zelf ook van stralen als hij dit antwoord geeft.
Gesprekken onderweg
Onderweg praten ze over van alles en nog wat. Over de natuur, over de oorlog, over vroeger. En over hoe ze hun man of vrouw hebben ontmoet. Gewoon alledaagse zaken. En voor je het weet is de fietstocht al weer voorbij. Is het een beetje fris? Dan doe je gewoon wat extra kleding aan.
De stichting Samen op de Duofiets krijgt regelmatig bezoek van partijen uit heel Nederland. Ze zien het Westerveldse initiatief als voorbeeld voor hun zelf. "Wij krijgen uit heel Nederland bezoek om te kijken hoe we het doen. Ze willen weten wat we allemaal doen en hoe we het vol houden."
Zo lang ik kan fietsen gaat de duofiets ook door.
Volhouden is volgens Wissink geen probleem. het enthousiasme van de deelnemers is vaak voldoende. Hij fietst zelf ook regelmatig mee. "Ik stop niet. Zo lang ik kan fietsen gaat de duofiets ook door."
De 65 vrijwilligers hebben het jubileum inmiddels samen gevierd. Het is nu weer terug naar de orde van de dag. En dat is fietsen, kletsen, koffie drinken en genieten van de reacties van de deelnemers.
