Michael N. krijgt negen jaar cel voor doden Duitse studente

25 juli 2019, 13:29 • 4 minuten leestijd

De Duitse studente werd omgebracht in het appartement in Emmen (Rechten: archief RTV Drenthe)

De 20-jarige Michael N. uit Harare (Zimbabwe) is vandaag door de rechtbank veroordeeld tot negen jaar cel voor het doden van de Duitse studente Leonore Prothmann. De rechtbank acht doodslag bewezen.

Volgens de rechtbank was Michael N. tijdens zijn daad volledig toerekeningsvatbaar. Behalve dat de jonge Zimbabwaan de cel in gaat, moet hij ook een schadevergoeding van rond de vijfduizend euro aan de familie van zijn slachtoffer betalen.

De rechtbank gaat met de celstraf mee in de eis van het OM, eind juni. Hij heeft op 3 september vorig jaar de Duitse studente met een kussen verstikt in Emmen. De officier van justitie ging tijdens de inhoudelijke zitting uit van doodslag, omdat er sprake was van doelbewust handelen waarbij hij tijd had om zich te kunnen bedenken.

N. en het Duitse slachtoffer woonden in hetzelfde appartement en studeerden beiden aan de NHL Stenden in Emmen. In de vroege ochtend van 3 september belde N. zelf het alarmnummer 112. Hij riep dat hij een vriendin had vermoord. Toen de politie arriveerde, werd het lichaam van een vrouw naast haar bed gevonden. Er werd geprobeerd haar te reanimeren, maar dat was tevergeefs. Ook had het slachtoffer een steekwond in haar hals.

Volgens verklaringen van N. ging het om een uit de hand gelopen worsteling. Hij had niet de intentie om de Duitse studente te doden. N. vertelde de rechters dat het een ongeluk was en dat hij wilde dat ze zou stoppen met schreeuwen. N. kampte op dat moment met zelfmoordneigingen en de Duitse studente wilde hem hierin beletten en schreeuwde. Omdat zij de hulpdiensten wilde bellen, en hij dat niet wou, raakten ze in een worsteling. Tegen de rechter zei hij: "Ik ben niet gewelddadig. Ook nooit geweest. Ik zou nooit geweld gebruiken tegen een vrouw die mijn leven probeerde te redden."

Twee pathologen onderzochten de doodsoorzaak. Het blijkt dat de steekwond in de hals niet de doodsoorzaak is. De student kan ook aan een afwijking aan haar kransslagader of aan de gevolgen van hartritmestoornissen overleden zijn. Dit kan veroorzaakt zijn door de stress die ze heeft gehad.

Tot twee keer toe werd N. onwel tijdens de rechtszaak. De eerste keer werd hij op weg naar de rechtbank niet goed. Hij werd gereanimeerd en werd vervolgens naar het ziekenhuis in Zwolle gestuurd. Twee weken later verscheen hij in een rolstoel op de zitting. Daar hoorde N. het verhaal van de officier gelaten aan. Hij werd opnieuw onwel en werd de zittingszaal uitgerold. Na een kwartier kwam hij weer terug in de zaal. De man scheen zich niet helemaal goed te voelen doordat het innemen van de medicijnen niet helemaal goed was verlopen.

Sinds de aanhouding van N. kampt hij met een posttraumatisch stresssyndroom (PTSS). Hij heeft een traumatische ervaring opgelopen. Hij lag in de boeien terwijl de Duitse studente werd gereanimeerd. Hij lijdt aan flashbacks en gebruikt medicatie.

Eerder maakte de moeder van de Duitse studente gebruik van haar spreekrecht. Ze vertelde dat haar dochter erg veel zin had in het tweede jaar van school. "Ik herinner me nog dat je je goed voorbereid voelde voor de komende maandag." Positief begon haar moeder haar dag. Maar toen ze de volgende dag niets meer hoorde, werd ze bezorgd. Rond 14.00 uur kregen ze zekerheid van de politie: hun dochter is vermoord.

Ook sprak ze Michael N. toe: "Je hebt Leonore van haar leven beroofd. Je hebt niet alleen door het doden van Leonore een verwoestende invloed op ons leven. Maar je wil ook nog eens de verantwoordelijkheid afschuiven." Haar moeder gaat door: "Wat het je ook gebracht mag hebben op die 3e september, het zal je levenslang gevangen houden. Alles wat je tot nu toe hebt gedaan, zal je gevangenismuren versterken en je licht verduisteren. Als dat jouw keuze is, dan zij het zo."

N. reageerde op haar verhaal. Hij zegt zich niet te kunnen voorstellen hoe het is om je kind te verliezen. "Om daar verantwoordelijk voor te zijn, is iets wat ik ook niet kan begrijpen." Hij biedt zijn 'diepste verontschuldigen' aan. N. gaat door: "Ik wil dat u weet dat uw dochter een erg dapper mens was. Ik zeg dit omdat ik mijzelf van het leven wilde beroven en zij mij probeerde te stoppen. Dat is alles wat ik kan zeggen, het spijt me."