75 Jaar na treinbeschieting Hoogeveen: 'Dankbaar om dit met zo veel te kunnen herdenken'

Het was 5 augustus 1944. "De trein stond in de volle lengte hier in het open veld", vertelt Albert Metselaar. Hij is één van de initiatiefnemers van de herdenking die vandaag plaatsvindt. "De Amerikaanse jachtvliegtuigen kwamen van de andere kant en doken op de trein. Er was verwarring over de status van de trein. Er werd gedacht dat het een militaire trein was, maar het was een burgertrein." Het gevolg is dat tientallen mensen het niet overleefden en 141 gewond raakten.

Vandaag komen zo'n zestig mensen bij elkaar in het gemeentehuis in Hoogeveen. Het zijn nabestaanden, familieleden en geïnteresseerden. Albert Smit van Stichting Levende Geschiedenis Drenthe begint het voorwoord. "75 jaar geleden vond een tragisch ongeluk plaats aan de Wijsterseweg en we zijn heel erg dankbaar dat we met zo veel zijn om dit te kunnen herdenken." De zaal luistert aandachtig mee.

Niet alleen is organisator Albert Smit dankbaar voor de aandacht, maar hij vindt het ook van belang dat dit verhaal gehoord wordt. "Ik vind het heel belangrijk dat we een signaal doorgeven aan de jongere generaties. We zitten nu nog in een periode dat we het verhaal uit eerste hand kunnen horen. Jongeren kunnen dat straks niet meer en daarom vinden wij het heel belangrijk dat we er nu bij stilstaan."

Na de bijeenkomst in de Raadszaal vertrekt een volle tourbus naar de plek aan de Wijsterseweg waar het 75 jaar geleden allemaal gebeurde. Een emotioneel moment voor sommigen: de tranen staan in de ogen. Albert Metselaar leest een gedicht voor en eindigt met de woorden: 'Hier vervloeiden vriend en vijand in het dodelijk vuur.' Het is de tekst die ook op het monument staat. 'Vijf augustus '44. Hartje zomer, rond één uur.'

Na het gedicht van Metselaar klinkt het taptoe uit de trompet, gevolgd door de twee minuten stilte. De gedachten gaan terug naar die dag in 1944, die zo veel impact heeft gehad op de nabestaanden. Zo veel zelfs dat lang niet iedereen kán vertellen.

De trompet verbreekt de stilte na twee minuten. De bloemen worden bij het monument gelegd.

We leven bijna 75 jaar in vrede en dat moeten we koesteren. "Zeker in de tijden van polarisatie nu moeten we weten dat het opsplitsen van de maatschappij zeer gevaarlijk kan zijn", vertelt Smit. "We willen graag het signaal doorgeven dat we niet meer willen herleven wat we 75 jaar geleden hebben meegemaakt.