Remer: 'Alles moet wijken voor het EK'

"Ik maak een doelpunt, en landde weer op de vloer. Toen voelde ik een pijnscheut door mijn knie gaan. De volgende dag ben ik in de tunnel geweest om de schade te bekijken en toen was eigenlijk mijn leven even voorbij. Alles ging fout. Kruisband gescheurd, meniscus omgeklapt." Remer denkt nog één keer terug aan die fatale avond in Duitsland.

Samen met zijn gezin besloot de routinier terug te gaan naar Nederland. Bij Hurry-Up tekende Remer een meerjarig contract. Revaliderend van zijn knieblessure pakte hij in Zwartemeer de trainersrol op. "Ik ben anders naar trainers gaan kijken. Ik vond ze altijd schreeuwerig. Ze waren er alleen maar, in mijn optiek, voor de opstelling. Maar er komt veel meer bij kijken", grijnst Remer.

"Je moet een groepsproces creëren. Spelers individueel beter maken, maar ook het team. Dat heb ik wel als zwaar en leuk ervaren. Ik denk wel dat ik meer respect voor trainers heb gekregen", zegt de speler van Hurry-Up.

Sinds de zomer is Remer terug op het parket. "Ik loop er weer bij als een jongetje van vijftien met een bal in mijn handen. Van elk moment geniet ik", glundert hij. "Heerlijk. We hebben vijf wedstrijden gespeeld en zijn ongeslagen. Ik heb mijn steentje kunnen bijdragen. Voor mij is het een heerlijk gevoel."

Remer is gestopt met werken. Alles moet wijken voor één doel: het EK. "In januari is het toernooi en daar wil ik heen. Ik heb er alles voor opgegeven. Dat is een mooie afsluiting voor mij als international."

Het begin is gemaakt. De baltovenaar uit Spijkenisse behoort tot de 22-koppige voorselectie. En wat als Remer het EK haalt en het volkslied is te horen? "Ik denk dat ik begin te janken", geeft hij eerlijk toe. "Het is mijn ultieme droom geweest. Een EK of WK halen, dat was het. Als ik daar op het veld mag staan en mijn familie zit op de tribune, dan denk ik wel dat ik flink moet slikken."