Buurtbewoners Wolfsbos Hoogeveen gaan de planken op: 'Wel een beetje spannend'

Wanneer je op woensdagavond een kijkje neemt in het Odd Fellowhuis in Wolfsbos zou je de indruk kunnen krijgen dat je in een Jiskefet-sketch terecht bent gekomen. Her en der schuiven de amateurtoneelspelers wat onwennig heen en weer. Op hun hoofd grote witte maskers. Maar niets is minder waar. De repetities voor hun grote debuut in theater De Tamboer zijn begonnen. In de schouwburg treedt de groep een aantal keren op.

"Als je een masker op hebt, dan denk je automatisch, oh ik ben echt iemand anders", vertelt theatermaker en docent Sarah van der Meere. "Vaak durven mensen dan een stuk vrijer te zijn. We oefenen met typetjes. Deze scène met de maskers is onderdeel van het grote verhaal." Daar kan ze nog niet teveel over verklappen. "Het algemene verhaal is dat iedereen in de wijk Wolfsbos een plekje verdient. Maar de komende weken werken we dat verder uit."

Het is een project waarbij verschillende theatermakers in de buurt samen met bewoners een theatervoorstelling gaan opzetten. In eerste instantie dus in Groningen. "Je laat de maatschappij daadwerkelijk zien. Dus echt mensen uit de buurt met hun eigen levens en eigen verhalen", vervolgt van der Meere. "Een theater hoeft niet alleen vol te staan met bekende spelers. Het zorgde ook voor een hele goede sociale cohesie, dus dat was voor ons ook de reden om het in Hoogeveen te proberen."

"Ze doen eigenlijk wat wij willen, maar niet kunnen", zegt Pieter-Bas Rebers, directeur van theater De Tamboer. "Wij willen graag buiten de organisatie in contact komen met mensen. Wij zijn goed in theater, het ontvangen van mensen en het laten zien wat binnen de muren kan, maar het past niet binnen onze capaciteit om dit soort gesprekken te houden. Om doelgericht echt eens te horen wat er leeft en speelt."

De wens van de Tamboer is namelijk om meer verbinding te krijgen met wijken en dorpen. Wolfsbos is één van de plekken waar volgens Rebers nog flink winst te behalen valt. "Je weet wel waar het meeste en minste publiek vandaan komt, in Wolfsbos en Zuid wonen mensen die nog nooit het theater van binnen hebben gezien. 'Theater heeft drempels', hoor ik wel eens. Ik vind van niet, maar het heeft vaak met onwetendheid te maken. De vraag is altijd: hoe bereik je publiek. Moeten we anders programmeren of communiceren? Laat dit een start zijn."

Dat betekent voor de Tamboer dus ook dat het niet na half mei ophoudt met de focus op Wolfsbos. "We zijn ook bezig om te kijken hoe we het contact kunnen houden met inwoners na het project", zegt Rebers. En volgen in de toekomst andere wijken als Krakeel en Zuid? "We gaan eerst kijken hoe dit gaat, dat gaan we evalueren. Laten we eerst hier een succesvolle eerste editie van maken."

De theatersterren in de dop komen niet alleen uit de wijk Wolfsbos, ook asielzoekers en vluchtelingen uit Oekraïne mogen hun talenten tonen. Bijvoorbeeld Mohammed, die tijdens het oefen met de maskers over de grond aan het kruipen was. "Het kwam zomaar in me op", lacht hij. Op de vraag of hij ervaring heeft met acteren zegt hij resoluut nee. "Maar het is wel heel leuk om te proberen."

Zijn buurman, die ook Mohammed heet, beaamt het. "Wel een beetje spannend", zegt hij. "Maar dit zie ik wel als een uitdaging. Dat maakt het extra leuk om te doen." Iets verderop is Jainy wat aan het oefenen. "Ik woon hier in de wijk en was aan iets nieuws toe. Toen kwam ik de oproep tegen op Facebook en heb ik me ingeschreven. Zelf heb ik al wat ervaring met toneelspelen, maar met deze groep is het extra leuk. Iedereen heeft een andere achtergrond."

Van der Meere pakt na de les alle spullen weer in. Volgende week staat er weer een repetitie op het programma. Volgens de theatermaker zit er voldoende potentie in de groep. "Ze hebben enorm veel energie. Het kon ook heel goed zijn dat ze dachten, wie is die vrouw met die maskers? Maar dat gebeurt helemaal niet. Ik vind het wel chill zo", sluit ze af.

De groep oefent nog zes keer. In mei gaan ze voor het eerste officieel de planken op.