Natuur profiteert van verslepen gigantische hoeveelheden grond uit bos

In 2003 breidde Staatsbosbeheer De Holmers uit. Landbouwpercelen werden bij het natuurgebied getrokken waardoor een natuurlijke overgang ontstond. Een deel werd voor de grond van het beekdal afgegraven. "In jargon noemen we het teelaarde, zwarte grond. Het is sterk organisch", legt projectleider Henner de Vries van transportbedrijf Van der Wiel uit.

Maar die grond was naar verhouding erg vruchtbaar. Wat voor de landbouw gunstig is, maar voor de natuurontwikkeling juist niet. Dus werd de bovenste laag er vanaf gegraven.

Voor de overtollige grond was in 2003 geen afzet. Een klein deel werd bij boeren op het erf geplaatst. Voor de rest werd een opslag in het gebied aangelegd. "Dit was zoveel grond, dit wilde niemand op zijn terrein hebben, Dus dan moet je op je eigen terrein een oplossing zoeken", zegt boswachter Evert Thomas.

Het was de bedoeling dat de oplossing tijdelijk was, maar het duurde twintig jaar voordat een nieuw plan werd gemaakt. Thomas: "Hoe tijdelijk, dat wisten we ook niet. Dat het zo lang zou duren hadden we niet kunnen voorzien."

Twintig jaar later is er voor de grond wel een afzetmarkt. De grond komt onder andere terecht bij de ringweg in Groningen, verschillende saneringsprojecten en gaat terug de landbouw in. Ook wordt het gebruikt om oude NAM-locaties dicht te maken.

Dat doen ze door de grond uit het bos te verplaatsen naar een andere opslag aan de rand van het gebied. Vanuit daar wordt het naar de verschillende projecten gebracht. Een ingewikkeld en tijdrovend project. Het kost volgens de projectleider Henner de Vries van Van der Wiel nog zo'n vijf jaar voordat alles weg is.

"In verband met de ecologie en de recreatie kunnen we maar een aantal weken per jaar in het bos rijden. In die weken brengen we zo'n 40.000 tot 50.000 kuub per jaar in het depot. Daar hebben we meer vrijheid en kunnen we het naar diverse plekken brengen."

En het land waar de grond vandaan komt, daar gaat het volgens boswachter Thomas uitstekend mee. "Dit is een van de bronnen van de Drentse Aa, daar hebben we de grond afgegraven", laat hij vanaf de uitkijktoren zien. "Daar is verder nooit iets mee gebeurd. De natuur heeft het daarna zelf kunnen inrichten", vertelt de trotse boswachter.

"Er zijn voor natuurliefhebbers de mooiste dingen ontstaan: bijzondere vogelsoorten, zoals de roerdomp, de blauwborst, de veldleeuwerik. Allerlei roofvogels vliegen er rond en de kraanvogel broedt daar. Ook voor paddenstoelen en planten is het een heel interessant gebied geworden. Want als je rijke grond afgraaft, krijg je een voedselarme bodem. Hoe voedselarmer, hoe rijker de natuur."