Droom wordt werkelijkheid: celliste (18) uit Anderen naar Spaans conservatorium

Gisterochtend repeteerde ze nog samen het Drents Symfonie Orkest in De Notenkraker in Beilen. Samen met het orkest zetten ze de puntjes op de i voor de grote show op zondag. Keja zit met haar cello vooraan, net achter de dirigent. "Dat komt omdat ik solo speel bij het orkest."

Ondertussen is iets gaande wat nog spannender is. In september start ze de opleiding aan La Escuela Superior de Música Reina Sofía. Een school waar jaarlijks zo'n 150 studenten van over de hele wereld worden toegelaten.

Keja was verbaasd dat ze een van de gelukkigen werd: "Zo van: is dit wel echt waar? Want je gaat erheen, je wilt heel graag, maar verwacht natuurlijk niets. Ik dacht: wow, dit gaat gewoon echt gebeuren. Het is iets waar je zo lang naartoe hebt gewerkt en dan is het ineens zo ver. Het is echt een grote droom."

"Volgens mij ben ik een van de weinige Nederlanders daar", gaat Keja verder over haar toekomst bij het conservatorium. "Ik heb het gevoel dat niet heel veel vanuit Nederland gaan. Het is een privéschool en je moet best wel vechten voor je plek. Je hebt best wel wat concurrentie, dus des te leuker dat ik ben aangenomen."

Keja's oog viel op het Madrileense conservatorium omdat haar huidige docent Ivan Monighetti ook in Madrid lesgeeft. "Ik wilde bij hem verder studeren en gelukkig kan dat nu. En het is ook echt een hele goede school, dus dat is echt fantastisch."

Inmiddels speelt Keja al heel wat jaren cello. Toen ze drie jaar was, kwam ze voor het eerst met het muziekinstrument in aanraking. Zeven jaar later zat ze al in de talentenklas van het Prins Claus Conservatorium in Groningen. In de jaren daarna wint Keja verschillende prijzen, onder meer bij het Prinses Christina Concours en sleept ze de Drentse Talentprijs Cultuur in de wacht.

De cello is echt het instrument voor Keja. "Je kunt er echt heel veel mee. Naar de lyrische kant, die dicht bij de menselijke stem ligt. Maar je kunt ook uitstapjes naar jazz, pop of ritmische muziek maken. Er zijn gewoon heel veel mogelijkheden op de cello. Dat is zo leuk."

"Eigenlijk hoop ik dat ik zo veel mogelijk leer en kan leren van iedereen die daar is", vertelt Keja. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de celliste op de Spaanse school haar bachelor haalt. "Je zult zo waarschijnlijk veel concertaanvragen krijgen, waardoor je na je studie nog steeds kunt doen wat je zo graag doet: muziek maken. En dat het je beroep wordt."

Wat nou echt het ultieme doel is, daar moet Keja even over nadenken. "Je kunt natuurlijk op een hele mooie plek spelen, bijvoorbeeld in Berlijn waar een hele mooie hal is. En je hebt ook het orkest Berliner Philharmoniker", kijkt ze vooruit. "Of de Wiener Musikverein in Wenen. Als je in dat soort zalen kunt spelen met die musici, dat is wel echt een droom!"