Nicol uit Peize sprong een kalf achterna en is nu brandweervrouw-in-opleiding

Sinds november is ze in opleiding. Maar haar interesse voor de brandweer werd al enkele maanden daarvoor gewekt, toen ze met een vriendin tijdens een wandeling op een kalf stuitte. "Het kalf lag in de sloot en wij meenden 'm er wel even uit te kunnen vissen", zegt Van Muijen. Eenmaal in het water bleek die klus lastiger dan gedacht. "Toen hebben we de brandweer gebeld."

Met vereende krachten van de vrijwillige brandweer werd het kalf uit de sloot gehaald. "De mannen zeiden tegen mij: als jij vrijwillig zo'n vieze sloot in springt om een kalf te helpen, zou je eens kunnen overwegen bij de brandweer te gaan."

De in Peize woonachtige Van Muijen had daar niet eerder bij stilgestaan en ging overstag. "Ik ging meedraaien op oefenavonden en heb mensen leren kennen. Dat vond ik allemaal reuze interessant."

Van Muijen is nu dus druk bezig met haar opleiding. Daar leert ze - naast het blussen van branden - onder meer over het omgaan met gevaarlijke stoffen, technische hulpverleningen bij auto-ongelukken en, jawel, het helpen van dieren in nood.

Ze vindt het jammer dat ze de enige vrouw is die momenteel bij de brandweerpost van Peize zit. "Op de opleiding zijn we met in totaal drie vrouwen. De meeste vrijwilligers zijn man. Maar we kunnen veel vrouwen gebruiken. Het belangrijkste is dat je een beetje basisfitheid hebt. De rest leer je tijdens de vele oefeningen."

De oefening van deze week is een zolderbrand in Peize. Al weten de vrijwilligers dat nog niet wanneer ze vertrekken vanaf de kazerne. In het huis van Joop en Hillie Stuurwold (de ouders van oefenleider Bart) wordt met 'discorook' en nepvlammen een brandende zolder nagebootst. "We willen dat het er zo echt mogelijk uitziet", zegt Bart. "De oefenrook die we gebruiken, blijft gelukkig niet lang hangen. Maar het ontneemt de brandweermensen wel hun zicht. Het is goed om daarmee te oefenen."

Oefenen is volgens Bart de belangrijkste taak van de brandweer. "We oefenen vaker dan dat we een uitruk hebben", zegt hij. "Gelukkig maar. Die geoefendheid maakt dat we klaar zijn als het erop aan komt. Iets zien is iets doen. Daarom is dit heel belangrijk."

Na de oefening is het tijd om, onder het genot van een bak koffie, nog even alles grondig na te bespreken. Brandweervrouw in spe Van Muijen heeft het er warm van gekregen. "Ja, het was best even zweten", lacht ze. "Maar ik heb weer een hoop geleerd."

"Ik ging vandaag als nummer vijf naar binnen en hielp bij het doorvoeren van de slang. Bij de nabespreking krijg je nog allemaal tips. Vooral dat je op de omgeving moet letten. Zit er asbest in het dak of staat er bijvoorbeeld een gasfles? Dat zijn details waar je oog voor moet hebben."

Als alles opgeruimd is, de ladder weer op het dak van de brandweerwagen staat en de slangen keurig zijn opgerold, vertrekken de vrijwilligers weer richting kazerne. "We gaan nog even een biertje drinken met z'n allen", zegt Van Muijen. "Dat is ook belangrijk. Het hoort bij het teamgevoel."

Drenthe kent 36 brandweerposten. In totaal zijn er 761 brandweervrijwilligers en 46 beroeps. De normale verdeling in Nederland is dat er tachtig procent vrijwilligers en twintig procent beroeps zijn. In Drenthe is die verdeling 94 om 6 procent. Onze provincie leunt dus sterker op vrijwilligers dan de rest van Nederland.

Bart Raaijmakers van de Veiligheidsregio Drenthe, zegt dat het aantal vrijwilligers niet zozeer afneemt. "Maar we zien wel dat de periode waarin iemand vrijwilliger is, korter wordt. Bleven mensen bij wijze van spreken eerst tot hun pensioen actief als vrijwilliger; nu zien we dat ze andere keuzes maken en eerder stoppen."

"De aanwas van nieuwe vrijwilligers is in Drenthe op zich oké. Dat er minder vrijwilligers zijn valt over het algemeen op te vangen, maar het verschilt heel erg per post", vervolgt Raaijmakers.

"De samenleving verandert en de vrijwilligheid verandert dus ook. We zien bijvoorbeeld dat mensen vaker van baan veranderen of niet meer werken op de plek waar ze wonen. Dat heeft allemaal invloed op de vrijwilligers, want je moet wel binnen een bepaalde tijd op de post kunnen zijn."