'Kinderen boerderijgezin Ruinerwold hebben een toekomst'

Breeuwsma volgde gisteren, uit professionele belangstelling, de eerste rechtszitting over de zaak Ruinerwold. "Dit is natuurlijk een zeer uitzonderlijke zaak."

Vergelijkbare gevallen zijn Breeuwsma niet meteen bekend. "Het bijzondere hier is dat de kinderen ook nog in een gezinsverband zijn opgegroeid. In die zin is dit isolement van een iets andere orde dan wat we al kennen. Dat zijn kinderen die in hun eentje geïsoleerd zijn door ouders of buitenstaanders. Dat maakt deze zaak bijzonder interessant."

"Zij moeten straks deel uitmaken van de reguliere samenleving en komen daar in een heel andere positie terecht dan die ze gewend zijn. De vraag is of ze daar wel voldoende voor zijn toegerust en dat mag je ernstig betwijfelen." Breeuwsma wijst erop dat opvoeding normaal gesproken erop gericht is om kinderen zelfstandigheid te leren. "Hier is alles in het werk gesteld om de kinderen te binden aan de vader. En dat met middelen die we normaal afkeuren."

Toch ziet de psycholoog, verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen, wel mogelijkheden voor de kinderen om een toekomst op te bouwen. "Ja, ik sluit dat niet eens uit." Daarvoor is volgens hem wel van belang hoe de opvang op dit moment is geregeld, in de eerste periode na hun isolement.

"De zorg die er nu voor hen is, is heel erg belangrijk. Wij zijn geneigd om alles voorafgaand aan hun vondst traumatiserend te noemen, maar minstens zo traumatiserend zou wel de dag van hun ontdekking kunnen zijn en alles wat erna komt. Waar ze tot dusver nog als eenheid opereerden, is het gezin nu in twee stukken gevallen. Daarmee is in feite hun belangrijkste houvast verdwenen", zegt Breeuwsma.

"Je mag het een enorme verschuiving van hun wereldbeeld noemen. Allerlei aspecten van het normale leven waar kinderen normaal in opgroeien zijn hun onthouden, die moeten ze nu ontdekken op een leeftijd waarop ze al zelfstandig hadden moeten zijn."