Uitgever wint rechtszaak over boek verdwijning Willeke Dost: 'Goed voor persvrijheid'

Het boek over een van de bekendste cold case-zaken in Nederland moet op 3 oktober uitkomen. Auteur West heeft de gezinsleden benaderd voor medewerking aan het boek, maar die willen daar niets van weten. Via de juridische weg probeerden zij te voorkomen dat zij straks met naam in het boek genoemd worden. De zaak werd aanhangig gemaakt door de Meppelse Anneke Mioch, haar dochter Geke Crediet die bekend staat als de vroegere hartsvriendin van Willeke Dost, en nog drie familieleden.

Hun raadsman, de Meppeler advocaat Henk Ruis, noemt het 'een roddelboek', ook al is hij niet op de hoogte van de exacte inhoud. Hij is teleurgesteld dat West toch haar gang kan gaan. "Er moest natuurlijk een afweging worden gemaakt tussen twee belangen. De rechter kwam uiteindelijk tot het oordeel dat de journalistieke vrijheid zwaarder weegt dan de inbreuk op de privacy van mijn cliënten", zegt Ruis.

Desondanks ziet de advocaat dat zijn cliënten een paar puntjes hebben binnengehaald in de rechtbank. "Zo zal er niet over verdenkingen van incest worden geschreven. Dat was ook een totaal krankzinnige beschuldiging. En verder worden de namen van de twee nichtjes niet in het boek genoemd. Bovendien valt het me op dat de rechter mevrouw West nadrukkelijk opdraagt zorgvuldig te werk te gaan. Ze is dus een gewaarschuwd mens en kan nu niet opeens schrijven wat ze wil."

Hans Bousie, de raadsman van de uitgeverij, laat weten de uitkomst van deze zaak wel te hebben verwacht. "Je had op je vingers kunnen natellen dat dit het vonnis zou zijn. Het was niet waarschijnlijk dat een rechter een boek voor verschijning zou verbieden. We hoopten deze rechtsgang dan ook te kunnen vermijden, maar als iemand naar de rechter wil, kun je dat niet verbieden."

Bousie vindt het belangrijk dat de rechter geen voorwaarden heeft gesteld. "Ik ben zelf journalist geweest. Ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik voor publicatie van een artikel nog bij een instantie te rade zou moeten gaan. Iedere journalist zou gaan steigeren. Het maken van een eigen afweging is de essentie van journalistiek. Dit is voor de vrijheid van meningsuiting en persvrijheid dan ook een goede zaak."

Volgens Ruis heeft de rechter zich toch wel degelijk op voorhand bemoeid met de inhoud van het boek. "Hij mag het wel beoordelen, maar ziet onvoldoende aanleiding om in te grijpen. Ik vind dat hij tot een heel genuanceerd oordeel is gekomen, waar ik eerlijk gezegd geen speld tussen kan krijgen. Ik denk ook niet dat ik mijn cliënten ga aanraden om in hoger beroep te gaan of iets dergelijks."

Volgens Ruis was er weloverwogen besloten om vóór publicatie van het boek naar de rechter te gaan. "Als je pas achteraf gaat procederen, dan is het allemaal al in de openbaarheid. Helemaal als het op internet staat, dan is het niet meer terug te draaien. Vandaar dat we er toch voor hebben gekozen om nu al deze stap te ondernemen, waarmee je dan wel het risico loopt dat vorderingen worden afgewezen."

Bousie wacht af of er na publicatie van het boek nog juridische stappen gaan volgen. "Als er achteraf een probleem is, dan hoor ik het wel. Dat hebben we ook steeds tegen de andere partij gezegd: wacht tot het boek verschenen is en ga dan kijken of er iets in staat wat je niet oké vindt. Maar als je zo'n tik op de neus krijgt als vandaag, start je misschien niet zo snel opnieuw een kort geding."

Bovendien denkt Bousie dat de procedure voor de tegenpartij averechts heeft gewerkt. "Nu hebben ze de volle focus op zich gekregen. En als straks het boek verschijnt, weet iedereen dat het gaat over die mensen die toen die procedure hebben aangespannen. Dat vind ik eigenlijk niet zo'n handige zet."