FC Emmen-supporter Dennis zoekt man die hem hielp na hersenbloeding

Op zondagavond 8 september 2019 tussen 18.00 en 19.00 uur rijdt Dennis met een vriend over de A9 bij Amstelveen als hij onwel wordt. Bij het Shell-tankstation langs de snelweg stoppen ze. De vriend van Dennis is in paniek en heeft moeite om rustig in gesprek te blijven met de 112-meldkamer. De man schiet te hulp. "Ik weet er zelf niet heel veel meer van, maar ik weet wel dat het een man van middelbare leeftijd was. Hij had twee kinderen op de achterbank zitten."

De nog onbekende man neemt dan het telefoongesprek over. "Ook stelde hij mij gerust", vertelt Dennis. Uiteindelijk komt de ambulance ter plaatse. "Ik zag allemaal flitsen. Ik weet nog dat ik dacht dat het ambulancepersoneel de laatste mensen waren die ik in mijn leven zou zien. Ik ben nog nooit zo bang geweest om dood te gaan."

Dennis is hem enorm dankbaar. "Voor zo'n persoon zal het ook niet zijn dagelijkse bezigheid zijn. Mede door zijn hulp leef ik nog. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg, maar hopelijk herkent iemand zich in deze situatie. De kans is klein, maar niet geschoten is altijd mis."

De Emmenaar is er vlak na z'n hersenbloeding slecht aan toe. "Toen ik het ziekenhuis binnenkwam was ik nog maar voor 5 procent in leven. Ik kon niet eens op de rand van het bed zitten, want dan viel ik al om." Ook zijn spraak is hij dan nog kwijt. "Het is heel frustrerend als je je niet kunt uiten."

Maar langzaamaan herstelt Dennis. Zijn spraakvermogen keert dankzij logopedie terug. Wel moet hij soms wat langer nadenken over zinnen die hij wil uitspreken. "In november ben ik begonnen met revalideren. Ik had niet gedacht dat ik zover zou komen."

Het revalideren doet hij in revalidatiecentrum Beatrixoord in Haren. "Ik herstel goed, maar ben links nog voor de helft verlamd", legt hij uit. "Het gebruik van mijn linkerarm komt niet meer terug, maar mijn benen zouden wel kunnen. Ik probeer nu ook om te lopen." Toch is het fysieke herstel niet het zwaarste, weet hij. "Revalideren is zo'n 10 procent lichamelijk, de rest is geestelijk.

Een van Dennis' grootste dromen is om weer zijn 'grote liefde' FC Emmen wekelijks achterna te reizen. De 33-jarige is namelijk fanatiek supporter van Emmen en is een van de oprichters van de fanatieke supportersgroep: de Brigata Fanatico. "Ik ben al 24 jaar seizoenkaarthouder." Elke thuis- en uitwedstrijd was hij erbij. Sinds zijn hersenbloeding is hij één keer weer bij een wedstrijd van Emmen geweest. "Dat was tegen Heracles. Dat was geweldig."

De mede-supporters van Dennis hebben hem meerdere keren een hart onder de riem gestoken. Zo waren er spandoeken voor hem en gingen zo'n dertig supporters op de fiets naar een uitwedstrijd in Almelo. Zulke acties doen Dennis goed. Maar uiteindelijk wil hij er gewoon zelf weer staan, tussen z'n vrienden.