Blind in coronatijd: alsof je niet helemaal meetelt
15 mei 2020, 06:00 • 2 minuten leestijd
Elly Schuurman (61) uit Hoogeveen is slechtziend geboren en werd op latere leeftijd helemaal blind. Ze redt zich normaalgesproken prima in het dagelijks leven, maar de coronatijd zorgt wel voor heel veel extra uitdagingen.
"Ik voel met niet altijd veilig. Ik moet m'n oren goed openzetten om afstand te kunnen bewaren. Alles wat ik nu onderneem, vind ik eigenlijk wel een beetje spannend", zegt Schuurman.
Afstand houden lukt niet altijd
Tot nu heeft ze alle drukte gemeden. Maar voor het eerst in twee maanden tijd heeft ze een afspraak gemaakt in het centrum van Hoogeveen bij de schoonheidsspecialiste. Normaal reist ze met stadsbus De Bij, maar die rijdt niet in coronatijd en daarom moet ze nu een taxi bestellen.
Al bij het instappen komt ze in aanraking met de chauffeur. In verband met het coronavirus moet ze in een extra grote taxi die ze niet kent. En dus heeft ze letterlijk een duwtje in de goede richting nodig. Anderhalve meter afstand houden is nu niet handig. Niet voor Elly en niet voor de chauffeur.
Om bij de schoonheidsspecialiste te komen, moet ze eerst door een drogist lopen. Normaal wordt ze daar bij de arm genomen. Maar om afstand te bewaren pakt de eigenaresse haar bij de blinde geleide stok. Een prima oplossing, maar bij het handen wassen krijgt ze vervolgens wel hulp. Want dat is op een onbekende plek wel te lastig.
Geen protocol
De drogist ligt vol met pijlen en strepen om afstand te kunnen houden. Voor alles in de winkel is een protocol. Maar blinden en slechtzienden moeten in deze coronatijd hun eigen weg zien te vinden.
"Aan die pijlen en die lijnen heeft een blinde natuurlijk helemaal niks. Het voelt alsof je onderaan de ladder hangt en er niet echt bij hoort", zegt Schuurman.
"Ik heb op tv het Kabinet ook nog geen woord over ons horen reppen. Je hoort alleen maar dat mensen met een beperking en de zwakkeren in de samenleving beschermd moeten worden. Dan hebben ze het heel even over verzorgingshuizen. Maar over blinden en slechtzienden hebben ze het nog nooit gehad, ook niet over mensen in een rolstoel", zegt Schuurmans fel.
"Dat is hard. Maar ik heb geleerd om me daar zo snel mogelijk overheen te zetten. Want als ik daar om ga zitten treuren, dan kan ik daar behoorlijk gedeprimeerd van raken", besluit Schuurmans strijdbaar.
