Canadees-Drents race-icoon overleden: Formule 1-coureur en historische fout

Egbert 'Eppie' Wietzes werd op 28 mei 1938 in Assen geboren. Hij overleed op 82-jarige leeftijd, melden verschillende racewebsites.

Wietzes geldt als een grootheid in de Canadese autosport, getuige zijn plek in de Canadian Motorsport Hall of Fame. Hij werd tweevoudig kampioen in de Canadese Formule A (1969 en 1970, later bekend als F5000) en was later succesvol in de Amerikaanse variant van die race, die hij onder Canadese vlag reed. "Eppie Wietzes won in everything he drove", luidt zijn beschrijving in de Hall of Fame. Dat is iets te veel eer, want missers waren er ook in zijn carrière.

Nadat Wietzes op 12-jarige vanuit Assen naar Canada emigreert, ontwikkelt hij zich tot een graag gezien coureur in de Canadese racewereld. In AC Cobra's en Mustangs maakt hij naam. In 1967 maakt Wietzes zijn opwachting in de Formule 1. In de eerste officiële Grand Prix van Canada rijdt hij in een gehuurde Lotus op het circuit van Mosport Park bij Toronto.

Vanaf de zestiende plek voert hij op een kletsnat circuit een achterhoedegevecht. Tot overmaat van ramp krijgt hij motorproblemen. De Canadese Assenaar heeft hulp van anderen nodig om zijn bolide rijdende te houden, terwijl dat verboden is. Zijn debuut in de Formule 1 eindigt met een diskwalificatie. Het blijft voorlopig bij een enkele race.

In 1973 keert Eppie Wietzes terug in het Formule 1-circus. Niet als deelnemer, maar wel met een primeur: Wietzes is de eerste bestuurder ooit van de safety car. Op het Mosport Park mislukt het experiment echter volledig.

In een natte race waarin de ene na de andere coureur een ronde op achterblijvers pakt, botsen Jody Schekter en Francois Cevert op elkaar. Wietzes mag de baan op om de veiligheid te waarborgen. In een knalgele Porsche 914 komt hij de baan op met Peter Macintosh naast zich, een afgevaardigde van de bond. Het circuit droogt op en de racewagens schieten de pitsstraat in om van banden te wisselen. Wietzes en Macintosh raken het overzicht compleet kwijt, ze weten niet meer wie de leider in de race is. Uiteindelijk kiezen ze de verkeerde wagen als leider. De race gaat verder, maar pas uren na tijd wordt de officiële uitslag bekend gemaakt. Experiment mislukt, pas in 1993 keert de safety car terug in de Formule 1.

Zo lang duurt het bij de geboren Assenaar niet. In 1974 huurt Wietzes een Brabham BT42 om weer mee te doen aan de Formule 1-race in Canada. In een veld met winnaar Emerson Fittipaldi, Niki Lauda en Graham Hill moet Wietzes na 33 rondes opgeven met motorpech. Het is zijn laatste optreden in de Formule 1. Wel blijft hij nog tot ver in de jaren tachtig actief in de racewereld.