Nieuw DNA-onderzoek in verkrachtingszaak Schipborg nog niet mogelijk
25 juni 2020, 13:53 • 2 minuten leestijd
De nieuwe methode van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) om verschillen te kunnen ontdekken in het DNA van eeneiige tweelingen, kan nog niet worden ingezet in de verkrachtingszaak Schipborg. De toestemming van de tweelingbroer van de verdachte ontbreekt.
Een 26-jarige man uit Zuidlaren wordt ervan verdacht dat hij op 6 juli vorig jaar een 76-jarige vrouw heeft verkracht toen ze aan het wandelen was in natuurgebied Strubben/Kniphorstbosch bij Schipborg. De verdachte ontkent dit. Het DNA dat op de vrouw is gevonden zou net zo goed afkomstig kunnen zijn van zijn eeneiige tweelingbroer, is zijn redenatie.
Hij was die bewuste middag met vrienden aan het sleutelen aan een crossauto. Die vrienden zijn gehoord, maar hun verklaringen komen niet overeen met het verhaal van de verdachte.
Kenmerken
Het slachtoffer repte direct na het incident over een typisch loopje van haar aanvaller. Ook beschreef ze een auto die bij het natuurgebied stond geparkeerd. De beschrijving van de wagen zou overeenkomen met de auto waar de verdachte in rondreed. Volgens Ubo van Ophoven, de advocaat van de verdachte, zijn deze opvallende kenmerken vanaf het begin af aan gekoppeld aan de verdachte. Zijn broer had volgens het Openbaar Ministerie (OM) een sluitend alibi.
Nieuw DNA-onderzoek
De rechtbank besliste begin april dat via de rechter-commissaris moet worden achterhaald of de tweelingbroer wil meewerken aan dit nieuw DNA-onderzoek. Omdat de broer geen verdachte is in de zaak, is zijn toestemming daarvoor nodig. In het buitenland is zo'n DNA-onderzoek wel eens gedaan, in Nederland nog niet. Tot dusver is er altijd van uitgegaan dat het DNA van eeneiige tweelingen identiek zijn.
<h2>Bouwstenen</h2><p>Een DNA-molecuul bestaat uit twee strengen die door middel van bouwstenen als een wenteltrap aan elkaar zijn gekoppeld. De erfelijke informatie ligt besloten in de volgorde van die bouwstenen. Die is bij iedereen anders, maar niet bij eeneiige tweelingen. Toch is het mogelijk gebleken om kleine verschillen op te sporen. Je kunt ze zien als kopieerfoutjes die tijdens de ontwikkeling van iemand zijn ontstaan. Het proces is duur, kostbaar en leidt niet altijd tot een resultaat.</p>
'Hoe nu verder'
Tot dusver heeft de rechter-commissaris een keer contact gehad met de tweelingbroer. Hij liet toen weten dat hij erover moest nadenken. Ondanks meerdere pogingen is daarna geen contact meer geweest.
De rechtbank buigt zich vanmiddag opnieuw over deze kwestie. De zaak wordt dan opnieuw niet inhoudelijk behandeld. De kwestie 'hoe nu verder met deze onderzoekswens' komt opnieuw aan de orde.
