Even een ommetje: de laatste ronde met Wim van Boekel

De drijvende kracht achter Stichting Natuurbelang De Onlanden Wim van Boekel vertrekt. Hij verruilt het relatief jonge natuur- en waterbergingsgebied De Onlanden voor de Friese Waddenkust. Acht jaar geleden werd het gebied onder water gezet en sindsdien volgde hij de ontwikkelingen op de voet.
Het moerasgebied van 2500 hectare onder de rook van Groningen heeft zich ontwikkeld tot een trekpleister voor allerlei vogels en andere dieren.

Bliksemstart

Het nieuwe jaar was nauwelijks begonnen of er heerste paniek alom. Op 4 januari 2012 zorgden twee noordwesterstormen en een verzadigde bodem door veel regen in de voorgaande maand voor hoog water. Het noorden van Nederland dreigde onder te lopen. "In één dag is alles klaargemaakt zodat het water hier in het gebied gelaten kon worden," herinnert Van Boekel zich. "Dat was de bliksemstart van De Onlanden."
"We hebben toen wel zitten peinzen over hoe het zou worden maar dat het zo'n mooi gebied zou worden met zulke bijzondere soorten en zo'n mooie ontwikkeling van dat riet vooral. Dat had niemand durven voorspellen, boven verwachting."

Kerngebied

Bijzondere vogels en zoogdieren hebben hun weg naar De Onlanden gevonden. "Vooral de otter heeft het gebied binnen de kortste keren ontdekt. Nu kan de populatie hier als een kerngebied in Drenthe gezien worden, vanuit hier gaan de jonge otters alle kanten op om de omgeving te bevolken."
De waterspitsmuis is een beschermde soort die in de rest van het land buitengewoon zeldzaam is. In De Onlanden is het echter een algemene soort geworden. "De dichtheden die we hier hebben halen we nergens anders in Nederland. Als je vertelt welke aantallen we hier kunnen vangen, dan staat iedereen met zijn oortjes te flapperen. Op een lengte van honderd meter zijn dat er acht tot tien tegenover misschien eentje op een goede plek elders", aldus Van Boekel.

Broedseizoen

"Het broedseizoen is voorbij dus nu is het stil", vertelt Van Boekel, "maar als je hier twee maanden geleden had gelopen dan had je om de zoveel meter een rietzanger
gehoord en om de zoveel honderd meter een snor. Het was een kabaal van jewelste geweest." Net als voor de otter is dit een kerngebied voor vogels van waaruit ze zich verspreiden naar de rest van het land.
Andere vogels die zich met enige regelmaat laten zien zijn de grote zilverreiger, de zeearend, de visarend, de waterral, de koekoek, het baardmannetje en de roerdomp. "Dit soort grootschalige moerassen zijn heel belangrijk in de algehele natuur van Noord-Nederland", besluit Van Boekel.

Afscheid

Op naar de Waddenkust, een heel ander gebied. "Maar ook mooi hoor, ik liep er pas een rondje en toen zag ik al een grauwe kiekendief." Toch nog even over de otter: "Op de foto heb ik ze wel honderd keer gezien, maar in het echt nog nooit. Nou ja, een keer een staart. Vervolgens hoorde ik een plons en zag ik hem nog net wegduiken. En één keer in de verte in het Eelderdiep. Maar ik vind het niet erg. Dat dat beest hier leeft, jongen krijgt en hier thuis is, vind ik al prachtig."

Lees ook:

Heb je een nieuwstip, nieuwe informatie óf heb je een foutje gespot? Stuur een bericht, foto of filmpje via WhatsApp of mail de redactie.