Geen ijsfeestje in 2e Exloërmond, wel zweten
Terwijl de mussen bijna dood van het dak vallen, had het nu feest moeten zijn bij ijsvereniging Exloërmonden in 2e Exloërmond. De club bestaat vijftig jaar.
Maar niets is minder waar. In 't Ieshokkie, de kantine bij de ijsbaan, heerst een serene rust. Geen burgemeester, geen hoogwaardigheidsbekleders en geen feestelijke receptie. Niet eens de hitte, maar juist het coronavirus zit de ijsvereniging in de weg.
"Hopelijk kunnen we later dit jaar nog iets met onze leden doen", zegt voorzitter Willem Rosing met zweet op het voorhoofd. "Maar dat moeten we afwachten."
'Graaf maar een wat groter gat'
Het is 1969 als de Mondenweg bij het dorp wordt aangelegd. Hiervoor is zand nodig en daarvoor moet er worden gegraven. Twee dorpsbewoners, die betrokken zijn bij de schaatsbond, stellen voor om geen diep gat te graven, maar vooral een groot gat. Want dat kan er 's winters ook geschaatst worden.
Het plan gaat door en tegenwoordig ligt er een ijsbaan omringd door bomen. Een trotse Rosing: "Als er ijs ligt, dan kunnen we een 400-meterbaan uitzetten. Maar wij kiezen voor een 333-meterbaan, zodat kinderen voor bij de kantine kunnen schaatsen."
Geen water op de baan
De voorzitter hoopt op vorst eind dit jaar. Nee, de club spuit dan geen water op de baan zoals de meeste ijsbanen. Integendeel, er wordt juist water van de baan weggepompt. Rosing: "Normaal staat hier anderhalve meter water. Maar als het begint te vriezen, dan brengen we het terug tot een halve meter. En dat gaat heel eenvoudig. Onze baan staat in verbinding met het naastgelegen kanaal."
En dus hoopt voorzitter Rossing op een strenge winter, terwijl het in 2e Exloërmond nu nog dik boven de dertig graden is.
