Grote machines maken korte metten met zieke bomen in het Asserbos

Ondanks dat de sparren ziek of dood zijn, doet het de boswachter toch zeer. "Ja, dit doet zeker pijn", zegt Joop Hellinga. Hij is rayonbeheerder bij Het Drentse Landschap. "De bomen moeten eruit omdat ze ziek zijn en kunnen omvallen, maar zoveel bomen kappen wil je niet." Met een flinke machine worden de bomen in een oogwenk gekapt en in grote stukken gezaagd.

"Het ziet er indrukwekkend uit, maar toch doet de machinist heel voorzichtig", legt Henk-Jan Jeurink van Annehiel Rondhoutverwerking uit. "De bomen vallen precies daar waar de machinist dat wil. Dat gaat gelukkig bijna altijd goed." Vanochtend was er wel een kleine botsing. De machinist reed tegen een wegwijzerpaaltje. "Dat moeten we nog even weer herstellen", grinnikt Jeurink.

Wie oplet in het bos, ziet dat de bomen verschillende kleuren ringen hebben. Oranje, felgroene en blauwe ringen zijn op de bomen gespoten. Die zijn erop geverfd door medewerkers van Het Drentse Landschap. "De oranje bomen worden zonder pardon neergehaald. De blauwe moeten blijven staan, maar daar moet de aannemer bij uit de buurt blijven. Daar zitten bijvoorbeeld vleermuizenkasten in die mogelijk bewoond zijn. En dan is er ook nog de kikkergroene kleur. Ook daar kunnen nestjes inzitten, maar die bomen zijn zo ziek en daarom gevaarlijk voor de veiligheid dat ze weg moeten. Dat moet alleen wel voorzichtig gebeuren", aldus Hellinga.

De blauwe en groene bomen worden niet met de grote machines gekapt, maar met de hand. "De jongens gebruiken dan een ouderwetse motorzaag, het liefst een elektrische want die maken amper lawaai. En als de bomen dan zijn omgehakt, slepen we ze voorzichtig weg naar de machine toe", zegt Jeurink.

De houtbewerker laat een miniatuurversie van een houten picknickbank zien. "Die maken we zelf in onze eigen schuur. In groot formaat natuurlijk, van het hout dat we hier kappen. Van een deel van het hout wordt papier gemaakt, maar het wordt ook gebruikt als pallets en als bouwmateriaal. Er belandt niks in de open haard."

Op de kale plekken plant Het Drentse Landschap nieuwe bomen van ruim twee jaar oud. Alleen geen nieuwe sparren, want de letterzetter is nog lang niet weg. "Ik vrees het ergste. De spar heeft zijn langste tijd wel gehad", verzucht Hellinga. "We laten natuurlijk wel sparren staan, maar ik ben bang dat die ook worden aangevreten door de letterzetter. En als de sparren weg zijn, ben ik bang dat ze met andere bomen verder gaan."

Voor de Kerst zijn alle bomen gekapt, verwacht Henk-Jan Jeurink. Nog wel een waarschuwing van de aannemer: komen kijken mag, maar blijf wel achter de lintjes, laat deze hangen en de stapels hout langs de weg zijn te gevaarlijk om erop te klimmen.