De Tweede Golf: 'We voelen ons geroepen om dit werk te doen'

Volledig ingepakt in beschermende kleding lopen de verpleegkundigen kamer in, kamer uit. Op de covid-verpleegafdeling van ziekenhuislocatie Scheper in Emmen zijn veertien beschikbare bedden. "Daarvan zijn er nu acht bezet", vertelt Linda Kruize, hoofd van de covid-afdeling. "Maar die aantallen fluctueren uiteraard."
Kruize laat zien welke aankleedprocedure dag in dag uit, vaak meerdere keren per dag gevolgd moet worden. "Handen desinfecteren, muts op, speciaal FFP2-masker op, weer handen desinfecteren, spatbril op, isolatieschort aan, nogmaals handen desinfecteren en als laatste handschoenen aan. Deze procedure maakt dat we meer personeel nodig hebben op deze afdeling. Het werk is zwaarder, omdat je werkt in zo'n warm pak. Verpleegkundigen wachten bijvoorbeeld met naar het toilet gaan omdat ze dan de procedure weer opnieuw moeten doorlopen. Na een dienst zijn ze vaak moe en hebben ze hoofdpijn."

Werk maakt veel indruk

Nikita Bonder en Gerwin Hilbink zijn ingevlogen op de afdeling. Hilbink is normaal gesproken operatieassistent en Bonder is anesthesiemedewerker. "Ik ben al acht jaar niet op een verpleegafdeling geweest", zegt Bonder. "Het is echt omschakelen, maar onze hulp is nodig", zegt vertelt ze. "Psychisch is het wel zwaarder." Hilbink vult aan: "Dit werk maakt heel veel indruk op me. Een patiënt kan van de ene op de andere dag zó ziek worden. Ze komen vaak van verder weg, laten naaste familie thuis achter. Dat doet je wel wat."
Mensen die van buiten de provincie naar de verpleegafdeling komen worden 'vreemdliggers' genoemd. Theo Zwinkels uit Den Haag is zo'n vreemdligger. "Nu lig ik in Emmen. Ongevraagd en ongewild. Maar het is niet anders." Zwinkels krijgt extra zuurstof. Zijn telefoon gaat onophoudelijk, veel mensen willen hem een hart onder de riem steken. "Ik heb een buitengewoon fijn gezin en lieve familie. Ze zijn op één na allemaal geweest. Vandaag komt mijn vrouw met mijn dochter. Ze hebben een hotelletje vlakbij geboekt."
Zwinkels mag per bezoek één persoon aan z'n bed hebben. "Ik kom niets tekort hoor", glimlacht hij dapper. Toch is Zwinkels ook weleens angstig. "Als je in deze situatie zit, gaat er van alles door je hoofd. Ik probeer naar de toekomst te kijken. De nare kant probeer ik te vergeten. Dat lukt de ene dag beter dan de andere."

Alle hens aan dek

Bonder verpleegt Zwinkels. Ze maakt een praatje met hem en geeft hem vers water. Dan schiet Zwinkels vol: "Alle lof voor de mensen die hier lopen. Ik ben blij met alles wat ze voor me doen."
Het bieden van psychosociale hulp, wanneer familie ver weg is, komt nu op de schouders neer van de verpleegkundigen. En dus ook op de schouders van Bonder. "Het is je zorghart dat dan open gaat staan. Je voelt je letterlijk geroepen dat je aan het werk moet. Het is alle hens aan dek om die mensen zo goed mogelijk te verzorgen."
Het zorgpersoneel van Treant Zorggroep is nog maar nauwelijks bekomen van de eerste coronagolf. De tweede golf is zwaarder, de druk op de zorg neemt toe. "Collega's praten veel met elkaar, ze dragen het samen. Op die manier kunnen we het volhouden", zegt Kruize, hoofd van de covid-verpleegafdeling.
Enkele dagen na het interview is Theo Zwinkels overleden. Met toestemming van de familie mochten wij het interview publiceren.
<p>Deze reportage is onderdeel van de documentaire De Tweede Golf. Verslaggevers Marjolein Lauret en Ronald Oostingh liepen twee dagen mee op vier verschillende afdelingen van Treant Zorg in Emmen. Ze spraken met IC-verpleegkundigen, medewerkers van de Spoedeisende Hulp, revalidatieartsen en patiënten over de tweede golf. De hele documentaire kunt u <a href="https://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/165131/De-Tweede-Golf-Hoe-medewerkers-van-Zorggroep-Treant-in-Emmen-omgaan-met-corona">hier</a> terugkijken.</p>

Lees ook:

Heb je een nieuwstip, nieuwe informatie óf heb je een foutje gespot? Stuur een bericht, foto of filmpje via WhatsApp of mail de redactie.