Werken op de ambulance in coronatijd: 'Het is heftig'

Jezelf meerdere keren per dag in een beschermend pak hijsen waardoor je onherkenbaar bent voor de patiënt en de ambulance na een coronarit uitgebreid schoonmaken. Het is dagelijkse kost voor de verpleegkundigen van UMCG Ambulancezorg. Maar naast fysiek, is het in deze tijd ook emotioneel zwaar werk.
"Ik vind dat wij veel meer te maken hebben met emoties, zowel van de patiënt als van familieleden en omstanders", vertelt ambulanceverpleegkundige Leonie Fransen. "Het is heftig."

Alleen bij de patiënt naar binnen

Sinds de eerste coronagolf zijn er in de werkzaamheden van ambulancepersoneel een aantal zaken veranderd. De ambulance moet na een coronarit grondig worden gereinigd, er mag geen familie meer met de patiënt meerijden en het personeel moet beschermende kleding aan. Daarnaast gaat de verpleegkundige nu vaak alleen naar binnen en blijft de ambulancechauffeur buiten wachten.
"Op die manier houden we pakken achter de hand en stellen we mensen niet bloot aan risico's als het niet nodig is", zegt ambulanceverpleegkundige Jennifer Hadderingh. "Dat houdt in dat ik in mijn eentje de casus draai en dat je niet kan sparren over een situatie en dat je geen extra paar handen hebt. Dat is weleens lastig."

Emotioneel

"De besmettingscijfers wisselen per dag", zegt Victor Verrijp, directeur van UMCG Ambulancezorg. "Op dit moment is er nog geen afname waar wij op hopen. Dagelijks hebben we nog ritten waarin we patiënten met corona of verdenking op corona vervoeren. Wel merken wij dat wij minder patiënten uit het westen van het land hoeven op te halen. Maar de cijfers nemen niet voldoende af om terug te gaan naar wat wij normale zorg zouden noemen."
En dus pakken de verpleegkundigen zich soms vijf of zes keer per dag in, inclusief bril en masker. En in zo'n pak kan je het behoorlijk warm krijgen. Maar niet alleen fysiek, ook emotioneel wordt er veel van de verpleegkundigen gevraagd.
"Wat mij is bijgebleven, vooral in de eerste golf, is dat familie de patiënt niet mag bezoeken in het verpleeg- of verzorgingshuis", vertelt Fransen. "Familie neemt dan in de bus of thuis afscheid en weten niet of en wanneer ze elkaar weer zien. Er was heel veel emotie en ik heb regelmatig even moeten slikken."

Praten en sporten

Fransen en Hadderingh praten veel over dit soort situaties met elkaar en andere collega's. "En ik sport graag", zegt Hadderingh. "Je moet zorgen dat je het privé leuk houdt. Maar het brengt je ook dingen, want je bent je heel erg bewust van je eigen gezondheid en hoe blij je mag zijn als alles wel gaat zoals het hoort te gaan."
UMCG Ambulancezorg helpt medewerkers ook in dit soort emotionele situaties. "We hebben een apart team die contact opnemen met de collega's die in een zware situatie zorg hebben moeten leveren", legt Verrijp uit. "Verder hebben we ook een apart nummer beschikbaar waar collega's of familieleden naartoe kunnen bellen om ondersteuning te krijgen."

Feestdagen

Hadderingh en Fransen houden hun hart vast voor de komende periode. "Natuurlijk wil je bij je dierbaren zijn. Je wilt de feestdagen gezellig vieren", zegt Fransen. "Maar ik denk dat we wel verstandig moeten zijn en pas op de plaats moeten nemen en de regels echt in acht moeten nemen."

Heb je een nieuwstip, nieuwe informatie óf heb je een foutje gespot? Stuur een bericht, foto of filmpje via WhatsApp of mail de redactie.