Het jaar van Carmen Wever: 'Faeröers is best lastig'

"Goed", antwoordt de middelbare scholier vanuit het dorp Hoyvík. Ze logeert er bij een gastgezin, bestaande uit vader, moeder en twee zusjes. "Ik woon op een berg. En overal om je heen is zee", vertelt Carmen, die in eerste instantie het liefst op uitwisseling wilde naar IJsland. De organisatie waarmee ze de uitwisseling doet, AFS, bood echter geen programma's aan in IJsland, dus werden het de Faeröer-eilanden. Dat kwam het dichtst in de buurt.

Doordeweeks gaat ze naar de middelbare school, waar ze ongeveer dezelfde lessen krijgt als in Nederland. Er is echter één groot verschil: alles is in het Faeröers, behalve het schoolvak Engels. "Dat is best lastig", vindt Carmen.

Want hoe pak je zoiets aan, als Google Translate of andere vertalingssites ook geen Faeröers herkennen? "Ik vraag aan veel mensen hulp. Tijdens alle verschillende schoolvakken ben ik vooral de taal aan het leren. Uiteindelijk hoop ik dat ik na een jaar wat Faeröers kan spreken." Met haar gastgezin spreekt Carmen Engels.

Ze heeft goed contact met haar gastgezin en ook buiten school spreekt ze af met vrienden. "In het begin was het best lastig om contact te leggen", vertelt Carmen. Dat weerhield haar er echter niet van het te blijven proberen en inmiddels heeft ze vrienden waarmee ze regelmatig naar een winkelcentrum gaat om te eten.

Van het coronavirus merkt ze op de Faeröer-eilanden waarschijnlijk minder dan hier in Nederland. "We hoeven in het openbaar vervoer of op school geen mondkapjes te dragen. Maar niet alles is open", aldus Carmen.

Ook Kerst vierde ze op de Faeröer-eilanden, met op het menu eend en gans. Het eten was voor Carmen in het begin nog wel even wennen. Er wordt namelijk schaap gegeten, "en dat had ik nog niet eerder gehad". Haar gastgezin nam haar mee naar de bergen om schapen te vangen en er een te slachten. "Dat slachten was minder leuk", vertelt Carmen.

Al met al zijn haar verwachtingen om van het middelbare schoolleven op de Faeröereilanden te proeven en vrienden te maken, uitgekomen. Ze mist niet veel, behalve haar familie in Ruinerwold. Wat ze de komende zes maanden nog wil doen, weet ze nog niet precies. Ze laat het vooral op zich afkomen.