Terugblik: Van der Most en zijn 'zorgenkindje' Speelstad Oranje

Waar voor de één een nieuwe fase wordt ingeluid, sluit die voor de ander langzaam af. We blikken met ondernemer Hennie van der Most terug op de tijd met zijn Speelstad of zoals hij het zelf noemt, 'zijn zorgenkindje'.

Voor een prikkie kocht Hennie van der Most uit Slagharen in 1985 een voormalige aardappelzetmeelfabriek in het dorp Oranje. Samen met zijn kameraad Jos Juurlink, beter bekend als de burgemeester van Speelstad Oranje, knapte de ondernemer de boel op. "Spelen is hier altijd het doel geweest", vertelt Van der Most. "Maar er zijn ook tijden geweest dat we meer iets voor ouderen wilden doen. Dus echt een park voor ouderen maken."

Het terrein gelegen aan het Oranjekanaal en middenin het dorp kende de afgelopen jaren vele gezichten en dan te bedenken dat vele ideeën ook niet de eindstreep hebben gehaald. Wil je weten welke belangrijke momenten hebt gemist? Dat vertellen we je in deze terugblik.

Verhaal gaat verder onder de video:

Met de verkoop van het Speelstad Oranje en het pipodorp trekt Hennie van der Most zich stilletjes aan steeds verder terug uit Drenthe. Het hoofdstuk Drenthe bleek turbulent in het jongensboek Van der Most. "Ik denk niet meer dat ik in Drenthe nieuwe dingen aan zal pakken. Ik heb in Rotterdam mijn handen vol en dit in Oranje is ook nog een hele klus. Maar dat zien we dan wel weer. Ik sterf in mijn harnas."

De bijnaam 'Zorgenkindje' ontstond toen Speelstad Oranje in de financiële crisis slecht begonnen te draaien. Bezoekersaantallen liepen terug en waar het park in het begin vijfduizend tot zesduizend bezoekers per dag had, waren dat er in 2014 soms nog maar iets meer dan dertig. Van der Most wilde nog maar 180 dagen in het jaar open gaan, maar daarvoor moesten medewerkers worden ontslagen. "Dat werd een regelrechte ramp,", licht Van der Most toe. "Dat was niet leuk om te doen en heeft veel geld gekost. Wel 1,5 miljoen euro om mensen uit te kopen."

Toen Van der Most het aanbod kreeg om asielzoekers te huisvesten, greep hij zijn kans en hoopte hij van zijn problemen af te zijn. Maar niets was minder waar. Veel asielzoekers hadden in Oranje een mooie tijd, maar het was ook een voedingsbodem voor verschillende rellen. In een dorp van 150 inwoners waren 1400 asielzoekers niet gewenst. Uiteindelijk had het asielzoekerscentrum geen toekomst.

Het park staat nu sinds 2017 leeg en dat kost de ondernemer klauwen met geld. "Als het leegstaat dan verpaupert het. Ik denk dat met belastingen, alle vaste lasten dat Speelstad per dag wel duizend euro kost om in stand te houden. Het park moet blijven en ik zou het ook fijn vinden als ik van die vaste kosten af ben natuurlijk."

Van der Most heeft flinke sporen nagelaten in onze provincie. De naam Hennie van der Most waarde de afgelopen decennia altijd rond als een markant gebouw of schier kansloze locatie leeg kwam te staan. Politici en projectontwikkelaars koketteerden maar wat graag met zijn naam. Want als Van der Most interesse had, was er hoop.

Die projecten gingen verder dan Oranje. Van der Most dook veel vaker op in Drenthe. Jarenlang bestierde hij DeSmelt in Assen, waar hij graag een groot hotel wilde bouwen bij de ijsbaan en het zwembad. Van De Vluchtheuvel in Norg wilde hij een kunstenaarsdorp maken, van het NAVO-terrein in Coevorden een camping en van de Prins Bernardhoeve in Zuidlaren een zwarte markt.

Maar wie is deze man, die ijzer met handen leek te kunnen breken? Hennie van der Most werd op 23 maart 1950 geboren in Slagharen, een Noord-Overijssels dorp vlakbij de grens met Drenthe. Hij maakte zijn school niet af en verdiende geld met ijzerhandel. Daarnaast mochten tegen betaling mensen gebruik maken van zijn privézwembad en sauna, tot de gemeente Hardenberg er een stokje voor stak. Vanaf dat moment zocht Van der Most zijn heil buitenshuis en bouwde een waar recreatie-imperium op in Nederland en Duitsland.

RTV Drenthe zette de belangrijkste projecten, successen en teleurstellingen op een rij.

Voor jaren leek de ondernemer alles te kunnen maken wat in hem op kwam. Je kon het dus zo gek niet bedenken of Van der Most bouwde het. Maar met het imperium van Van der Most gaat het nu niet goed vertelt de ondernemer.

"Dit is een heel zware tijd. Helemaal in de coronacrisis zijn veel bedrijven van mij dicht. In Duitsland ligt alles stil dus ik heb wel drie- tot vierhonderd mensen thuis zitten. We hebben praktisch geen inkomen. Gelukkig heb ik met banken bijna niets te doen. Ik heb bijna geen schulden en dat is mijn geluk."

In een eerder interview vertelde de ondernemer dat hij niet zat te wachten op 'lijkenpikkers'. 'Daar waren er genoeg van", vertelt hij. "Van die mensen die het voor 2 miljoen euro willen kopen en snel even geld willen pakken en het dan doorverkopen en wegwezen. Aan die lijkenpikkers verkoop ik het niet."

Van de nieuwe ondernemers verwacht hij dan ook dat ze voor een lange tijd zullen blijven. Hij heeft dat in de intentieverklaring laten opnemen. "De familie Logtenberg mag wel een mooie boterham verdienen en eigenaar worden, maar niet dat ze na een jaar zeggen: bedankt Van der Most dat je er 8 miljoen in gestopt hebt en de groeten. Nee, ze moeten er wel wat voor doen. Winst is niet erg, zolang je het maar verdiend hebt."

Die 8 miljoen euro investeert Van der Most dus nu nog in het park. "Vijf miljoen om de huisjes mee op te knappen en drie miljoen voor de speelhal. Als we de huisjes verkopen komt er liquiditeit vrij en daarmee kunnen we weer investeren. Het pand staat er al. Het is puur het decoreren en kwalitatief verbeteren dat als je binnenkomt je de 'wauw' weer hebt. Wat vroeger Speelstad ook had, dat was ook 'wauw'."

Daarom blijft Van der Most tot aan de opening in mei 2022 nog betrokken in Oranje. Daarna zwaait hij af. Iets waar hij niet tegenop ziet. "Ik ben meer een bouwer. Ik heb ideeën, ben graag creatief aan het bouwen en als het klaar is dan mag een ander het managen. Achteraf als ik weer terugkijk naar mijn verleden, dan had ik eerder moeten verkopen."