9,5 jaar cel voor vergiftigen en doodslaan Marcel Hoogerbrugge

Volgens de rechtbank is er niet genoeg bewijs dat de 49-jarige E. Hoogerbrugge heeft vergiftigd met medicijnen met het doel hem te doden. De rechtbank gaat er vanuit dat zij het huis van de ex-militair aan de Dr. Anton Philipsstraat wilde doorzoeken en hem daarom alleen tijdelijk wilde uitschakelen, maar plotseling is gestoord. Op dat moment heeft ze hem doodgeslagen, is de overtuiging van de rechtbank.

De ouders van Hoogerbrugge vonden op 20 december 2017 's avonds het lichaam van hun zoon. Ze waren naar zijn huis gegaan, omdat ze al een paar dagen niks van hem hadden gehoord, wat ongebruikelijk was. De afgekeurde veteraan leefde erg teruggetrokken, maar had meerdere keren per week contact met zijn vader. Hoogerbrugge lag dood, met een ingeslagen schedel, op bed.

De uit Soedan afkomstige E. was bevriend met hem en heeft de moord altijd ontkend. Ze moet van de rechtbank ook ruim 36.000 schadevergoeding betalen aan de nabestaanden.

Het Openbaar Ministerie heeft een maand geleden achttien jaar gevangenisstraf geëist. Volgens het OM heeft de vrouw, die in de jaren '90 als vluchteling naar Hoogeveen kwam, Hoogerbrugge vergiftigd met als doel hem daarna te kunnen doodslaan. Een vooropgezet plan dus.

De rechtbank ziet dat anders. Voor de rechtbank staat wél vast dat E. de enige is die de oud-militair kan hebben vergiftigd, omdat zij de enige was die - op zijn ouders en zus na - bij hem over de vloer kwam. Tijdens sporenonderzoek zijn geen aanwijzingen gevonden dat er in de periode voor zijn dood mensen bij hem thuis zijn geweest.

Bovendien staat volgens de rechtbank vast dat de oud-militair zijn moordenaar kende, omdat er geen sporen van een inbraak waren. Dus de moordenaar had óf een sleutel óf hij heeft die persoon zelf binnengelaten.

Op glazen in de vaatwasser zijn DNA-sporen en vingerafdrukken gevonden van E. In die glazen zaten ook resten van de medicijnen die in H.'s lichaam zijn gevonden. E. heeft verteld dat ze op 11 december voor het laatst bij de oud-militair thuis was geweest. Ze was toen bij hem op een feestje, zei ze en suggereerde dat ze toen mogelijk sporen op glazen heeft achtergelaten, waar later medicijnen in zijn gedaan.

Dat gelooft de rechtbank niet, omdat er - toen Hoogerbrugge dood gevonden werd - op drie vieze borden na, geen andere vaat in de vaatwasser zat dan de glazen. Ook is het duidelijk dat zij kort voor de moord medicijnen heeft gestolen van een vroegere vriendin uit Meppel en wat heeft opgehaald bij een andere kennis en bij twee apotheken; dezelfde soorten als in zijn lichaam zijn gevonden. Dat hij ze zelf heeft ingenomen, gelooft de rechtbank ook niet, omdat hij wars van medicatie was.

Daarnaast heeft E. geen sluitend alibi voor de periode tussen 16 en 20 december, toen de moord werd gepleegd. Ze had meerdere telefoons, die in die periode allemaal werden uitgeschakeld in Hoogeveen en op de vroege ochtend van 19 december allemaal in diezelfde plaats weer werden aangezet, blijkt uit onderzoek. Over waar ze was heeft ze verhalen verteld, die volgens de rechtbank niet kunnen kloppen.

De rechtbank hecht ook veel waarde aan de verklaring van Hoogerbrugges vader, die de politie heeft verklaard dat zijn zoon hem had verteld dat E. de laatste tijd veel bij hem kwam, dat ze onaangekondigd voor de deur stond en dat hij haar zat begon te worden. Dat hij haar zat was, blijkt ook uit de boze e-mails die hij kort voor zijn dood naar haar stuurde.

Hij schreef haar dat hij de indruk had dat ze vaak rondsnuffelde in zijn huis en aan zijn spullen zat, terwijl hij al sliep. Steeds als zij was geweest, stonden of hingen spullen anders. Hij mailde dat hij die 'mindgames' zat was en dat ze normaal moest gaan doen, omdat hun vriendschap anders voorbij was. Ook zocht hij dingen over haar op op internet.

De rechtbank stelt dat er te weinig bewijs is dat E. Hoogerbrugge wilde doden met de medicatie. Dat komt mede omdat E. er zelf niks over heeft gezegd, maar ook omdat de dosering van de toegediende medicijnen te laag was om hem echt te doden. "Als een verdachte ontkent, moet je als rechtbank kijken naar de verschillende scenario's die er zijn. Dat doen we op basis van de aanwijzingen in het dossier", verduidelijkt persrechter Marcel Wolters.

Dat rechtbank vermoedt dat E. vlak voor de dood van Hoogerbrugge opnieuw heeft lopen rondsnuffelen in zijn huis en dat ze op zoek was naar geld of waardevolle spullen. Ze zat op zwart zaad. Er stond geen geld op haar rekening en ze had schulden. Ze leende telkens geld van vrienden en kennissen, zonder terug te betalen, bleek uit het politieonderzoek.

In het huis van de ex-militair was een geldkluis met daarin honderd gouden tientjes en bijna 6.000 euro contant geld. Mogelijk wist E. dat er geld in huis was, was ze daarnaar opzoek en is ze toen gestoord, doordat Hoogerbrugge bijvoorbeeld wakker werd. Dat ze hem toen heeft doodgeslagen, is volgens de rechtbank in een opwelling gebeurd.

Het vergiftigen met medicijnen, waardoor iemand bewusteloos raakt en bijvoorbeeld ademhalingsmoeilijkheden kan krijgen, ziet de rechtbank als mishandeling. Bovendien was dat een geplande actie, vinden de rechters. Het doodslaan gebeurde volgens de rechtbank juist een opwelling.

De gevolgen voor de ouders en zus van Hoogerbrugge zijn 'buitengewoon groot'. "Verdachte heeft een onomkeerbaar verlies teweeg gebracht en zeer groot leed toegebracht aan de nabestaanden. De vader en moeder van het slachtoffer hebben hun zwaar toegetakelde zoon dood aangetroffen in zijn bed. Het valt te verwachten dat deze gruwelijke beelden hen altijd zullen bijblijven."

Normaal gesproken zou de rechtbank E. tot tien jaar cel hebben veroordeeld, maar doordat de strafzaak meerdere keren is uitgesteld, krijgt ze een half jaar strafkorting. Volgens advocaat Ronald Knegt 'bestaat de kans' dat hij en E. in hoger beroep gaan. "Maar ik wil eerst het vonnis goed bestuderen", reageert hij. Dat laatste geldt ook voor het Openbaar Ministerie.