Koloniën van Weldadigheid uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed

Zojuist kwam het hoge woord eruit. In de Chinese stad Fuzhou nam het Werelderfgoedcomité het positieve advies over van zijn belangrijkste adviesorgaan Icomos.

Vier van de zeven Koloniën van Weldadigheid krijgen de status, na de mislukte poging om op de Unesco-lijst te komen in 2018 vielen de Overijsselse koloniën Willemsoord en Ommerschans af, hetzelfde gold voor het Vlaamse Merksplas. De zeven koloniën blijven in de toekomst wel samen het verhaal van Johannes van den Bosch vertellen.

Van den Bosch richtte in 1818 de Maatschappij van Weldadigheid op. Hij stichtte landbouwkoloniën, de eerste kwam op de 'woeste gronden' zoals hij het gebied rondom Frederiksoord noemde. Arme en kansloze stedelingen kregen in de koloniën een huisje en wat grond en werden omgeschoold tot boer. Zo konden ze zelf in hun voedsel voorzien. Later kwamen er ook onvrije koloniën waar wezen en bedelaars in een afgesloten omgeving moesten werken.

De militaire precisie waarmee generaal Van den Bosch de koloniën opzette, is terug te zien in het landschap. Kaarsrechte lanen met bomen en karakteristieke huizen en gebouwen tekenen het landschap. In Frederiksoord, Wilhelminaoord, Veenhuizen en Wortel is dat nog het best te zien, daarom krijgen alleen die gebieden het Unesco-predicaat.

De erkenning door de Unesco is een erekwestie, erfgoederen met de Unesco Werelderfgoed-status profiteren van de wereldwijde naamsbekendheid van het label. De Unesco-status moet een economische boost geven aan de regio vanwege de aantrekkingskracht die de status heeft op toeristen.

Ook schept de nieuwe status verplichtingen. Overheden zijn verplicht om het erfgoed goed te onderhouden. Mochten ze daar niet aan voldoen, kan Unesco beslissen het erfgoed van de lijst te schrappen. Dat gebeurde overigens pas drie keer in de geschiedenis.