Geblinddoekt naar het museum: medewerkers Drentse musea ervaren hoe dat is

Deelnemers aan de speciale beleefdag kregen een rondleiding langs schilderijen van kunstenaars Deborah Poynton en Henk Helmantel en brachten daarnaast een bezoek aan het Poppenhuis. Mét een blinddoek op, zodat ze zelf mee konden maken hoe het is om niets te kunnen zien in het museum.

Het Drents Museum heeft al langer ervaring met het rondleiden van mensen die weinig of niets kunnen zien. Door zeer beeldend te vertellen kunnen bezoekers zich voorstellen hoe een bepaald schilderij, beeld of voorwerp eruitziet. Daarnaast kunnen bezoekers in het levensgrote Poppenhuis bepaalde dingen ruiken of aanraken, waardoor ze de zintuigen die ze nog wel hebben aan het werk zetten.

Het rondleiden van mensen met een visuele handicap vraagt wat extra's van de museummedewerkers. Personeel van het Drents Museum heeft een speciale cursus gehad om beter te leren vertellen over de kunstwerken. "Slechtzienden gebruiken meer hun andere zintuigen, zoals horen. Onze medewerkers hebben daarom een cursus beeldend vertellen gekregen", vertelt Albert Kool van het Drents Museum.

Die cursus betaalt zich uit. Want zelfs geblinddoekt is het verhaal van museumdocent Blue Deen over een schilderij van Deborah Poynton prima te volgen. Rode gordijnen met een witte aap er bovenop, een pelikaan naast een kinderzwembadje, een naakte man en een vrouw in het midden waarvan je de rimpels en beenharen kunt zien: alles omschrijft ze tot in detail.

Deen vindt het belangrijk en bijzonder om slechtzienden op die manier toch het museum te laten ervaren. "Het is heel intiem. Je raakt iemand aan en begeleidt iemand door de ruimte. Je moet daarbij praten en goed opletten, want ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als iemand struikelt over een drempel en op zijn snuffert gaat", vertelt ze.

De vertegenwoordigers van andere musea lijken erg enthousiast over de beleefdag. Ze lopen geblinddoekt door de exposities, hoewel dat soms ook spannend is. "Het is best eng", vertelt Riemke Scharff van het Hunebedcentrum in Borger. "Je focust heel erg op stemgeluid en ik liep wel wat langzamer en voorzichtiger."

Ze is van plan haar ervaringen mee te nemen naar Borger om daar wellicht in de toekomst beter voorbereid te zijn op slechtziende bezoekers. Daarvoor neemt ze zeker weten de blinddoek weer mee. "Ik denk dat ik gewoon een keer op die manier een rondje door onze eigen tentoonstelling ga lopen. Je moet dat gewoon echt ervaren."