Conflict over woningaanpassing hulpbehoevende Jessica loopt hoog op

"Ik ben het mikpunt", zo stelde Jessica Poel zich voor aan de aanwezigen. Al twee jaar sleept de kwestie met de gemeente Coevorden over het aanpassen van haar woning voort. Dat het aan beide kanten zijn weerslag heeft, blijkt uit de uitspraak van de woordvoerder van het college van burgemeester en wethouders: "Bij ons op de afdeling zijn er bijna letterlijk mensen hiervan omgevallen."

Poel lijdt aan een chronische rug-aandoening, waardoor ze het grootste gedeelte van de dag in bed doorbrengt. Ze kan niet lang staan, zitten of lopen en maakt, zo goed en zo kwaad als dat gaat, gebruik van een rolstoel. Twee jaar geleden diende ze een Wmo-aanvraag in, om haar woning rolstoelvriendelijk te maken. Een onafhankelijke arts heeft tot twee keer toe de gemeente geadviseerd de aanvraag af te keuren. Ten onrechte, vond Poel, die daarmee in juni naar de gemeentelijke bezwaarschriftencommissie stapte. Die stelde haar in het gelijk en droeg de gemeente op om opnieuw een advies op te vragen bij een andere onafhankelijke arts. Die bepaalde dat er wel degelijk aanpassingen in haar woning nodig zijn.

De gemeente Coevorden bood Poel in september twee alternatieve woningen aan, die - met een kleine aanpassing - geschikt zouden zijn voor haar situatie. Een dergelijke oplossing van verhuizing, is volgens de gemeente een mogelijkheid als dat goedkoper is dan het aanpassen van de huidige woning. Poel kon zich daar niet in vinden en stapte met haar advocaat voor een tweede maal naar de gemeentelijke bezwaarschriftencommissie.

Een van de woningen die de gemeente aan Poel aanbiedt, staat in de Jeroen Boschstraat in Coevorden. Volgens Poel is dat qua afstand geen optie. Ze is soms afhankelijk van mantelzorgers en haar buren. Bij een verhuizing naar Coevorden valt die zorg weg. Daarnaast is ook die woning nog niet aangepast.

De andere woning staat in dezelfde straat als waar Poel nu woont, de Meester Cassastraat in Dalen. Die seniorenwoning is qua ligging wel toereikend, maar ook nog niet aangepast. Bovendien is die eenpersoonswoning voor de situatie van Poel te klein, omdat haar twee dochters daar niet zouden kunnen overnachten. Door een fout in het adviesrapport was de gemeente ook niet op de hoogte van de twee inwonende dochters van Poel.

Volgens een offerte die een aannemer heeft opgesteld, blijkt dat de aanpassing van de woning van Poel 35.000 euro zou kosten. De advocaat van Poel stelt dat het verbouwen van de keuken de grootste kostenpost bedraagt, namelijk 19.000 euro. Dat zou volgens hem in alle woningen zo zijn. De gemeente denkt dat aanpassing van de alternatieve huizen drieduizend euro zou kosten.

Na de verwijten over en weer stelde voorzitter van de bezwaarschriftencommissie Brecht Rink een gesprek voor tussen beide partijen, zonder de pers erbij. De stap naar de media heeft de zaak volgens haar geen goed gedaan. Zo heeft de zaak landelijke aandacht gekregen in het tv-programma Kassa. "In de media zien we één kant van het verhaal." Op die uitspraak kwam Rink later terug. De media hebben de gemeente wel degelijk om reactie gevraagd.

Poel geeft hierop aan dat ze haar verhaal in de media deed, omdat ze zich ongehoord voelt. "Ik heb wethouder Brink een hartverscheurend mailtje gestuurd met de vraag of hij bij me langs wilde komen om mijn situatie te bekijken. Hij gaf aan pas na de procedure in gesprek te willen. Alle fractievoorzitters heb ik gemaild, maar niemand wilde met mij in gesprek en nu ik in het gelijk word gesteld, doet de gemeente alsof ze heiliger dan de Paus is", vertelt Poel, waarna ze geëmotioneerd de zaal kort verlaat: "Ik moet hier weg."

Beide partijen zagen niet de meerwaarde van een onderling gesprek. "Om de band aan te halen, staan wij ervoor open", gaf de woordvoerder van het college aan. "We vinden het ook een rottige kwestie en zitten hier niet om te pesten." De woordvoerder vraagt zich echter af of de partijen inhoudelijk iets opschieten met zo'n gesprek. Ook de advocaat van Poel zit er niet op te wachten: "Als de optie voor verhuizing leidend blijft, dan is dat gesprek niet mogelijk."

Daarop sloot de bezwarencommissie af met de belofte om binnen drie weken een oordeel over de zaak uit te brengen, waarna het college van burgemeester en wethouders een besluit uitbrengen.